— Я толькі добрае пра яго магу сказаць, таму што ў яго быў дар выкладчыка. Ён міфалогію так выкладаў, што дзеці забываліся дыхаць. І дзве мае дачкі, якія ў яго вучыліся, з вялікай павагай да яго ставіліся. Як і многія іншыя студэнты і вучні. І асабіста я заўсёды знаходзіла з ім паразуменне, шмат чаму ў яго навучылася. Таму што гэта быў чалавек вельмі добрых ведаў і шырокага кругагляду.
— Гэта быў вельмі прыязны і кантактны чалавек, які надзвычай добра ставіўся да людзей, з якімі сутыкаўся. Я ніколі не чуў, каб ён пра нейкага нешта абразлівае сказаў. Заўсёды, калі ён сваю думку выказваў, яна была абгрунтаваная. Ён быў навукоўцам у вышэйшым сэнсе гэтага слова. І для мяне ён культуролаг найвышэйшага гатунку, спецыяліст па соцыякультурных праблемах нашай складанай сітуацыі на Гарадзеншчыне.
Мікалай Бяспамятных паходзіць з сям'і выкладчыкаў. Апошнія гады працаваў на кафедры сацыялогіі і спецыяльных сацыялагічных дысцыплінаў. Падчас звальнення кандыдата гістарычных навук Андрэя Чарнякевіча за кнігу «Гродназнаўства» быў сярод падпісантаў на адрас рэктара ўніверсітэта, дзе пратэставаў супраць такіх рэпрэсіяў.
