Амерыканскі барэц Патрык Марцінез пасля матчавай сустрэчы ў Гродне са зборнай універсітэта і горада, падзяліўся з Hrodna.life думкамі пра выступ і сваіх новых беларускіх сяброў.
Паядынкі паміж зборнай ЗША i зборнай камандай Гродна і ўніверсітэта імя Купалы па грэка-рымскай барацьбе прайшлі ў Моладзевым цэнтры «Гродна» 11 лістапада. Агулам прайшло сем паядынкаў у розных вагавых катэгорыях. Гродзенцы перамаглі амерыканцаў з лікам 4:3.
Барэц Патрык Марцінез змагаўся з Андрэем Міхайлоўскім і апынуўся мацнейшым за гродзенца з лікам 7:3.
«У мяне быў складаны і доўгі бой, было цяжка перамагчы гродзенскага спартоўца, — распавядае Патрык. — Спачатку я сябе адчуваў стомленым, бо не было нармальнай падрыхтоўкі і размінкі, але потым сабраўся і другую частку паядынку здолеў правесці добра ды перамагчы.
Гродзенская каманда вельмі таленавітая, выглядае годна, тут шмат добрых барцоў. І я вельмі ўдзячны ўсім арганізатарам, што здолеў прыехаць у Гродна на такі вось трэнінг".
Паразуменне без ведання мовы
Патрык займаецца барацьбой з ранняга дзяцінства. Пачынаў з трох відаў, але спыніўся на грэка-рымскай барацьбе. Марцінез з’яўляецца чэмпіёнам ЗША ў вагавай катэгорыі 80 кг, але цяпер выступае ў катэгорыі 85 кг. Упершыню амерыканец змагаўся з беларускімі барцамі на чэмпіянаце свету ў Лас-Вегасе ў 2015 годзе.
«У мяне ёсць некалькі сяброў з Беларусі з якімі я біўся, і нават калі мы не можам гаварыць на рускай ці англійскай мовах, мы гаворым на адной мове — барацьбы. І добра адзін аднаго разумеем.
Калі мы з камандай прыехалі ў Гродна, то на мясцовых спартоўцаў я глядзеў звысоку, але калі пачаў з імі трэніравацца і спаборнічаць, то зразумеў, што гэта вельмі добрыя спартоўцы i мы пасябравалі. Мы гэта называем спартыўнай дыпламатыяй, якая умацоўвае адносіны паміж краінамі".
Спадабалася тэхніка на Кургане Славы
У Беларусі Патрык ужо другі раз. Два гады таму барэц выступаў у Мінску. У Гродне амерыканец ўпершыню і горад яму вельмі спадабаўся.
«Мы пабывалі на кургане Славы. Я захапляюся гісторыяй, мне было вельмі цікава пабачыць старую вайсковую тэхніку. Былі таксама ў мясцовым універсітэце [ГрДу — рэд.], для мяне гэта быў цікавы досвед, бо я ў ЗША таксама вучуся. У нас проста велізарны будынак, а ў Гродне маленькі, але адукацыю атрымліваюць такую ж [Патрык бачыў толькі адзін з многіх корпусаў ГрДУ — рэд.]».
