Вядомая гродзенская ўстанова «Бар на Тэлеграфнай» перададзена ў даход дзяржавы ў сувязі з эканамічнымі злачынствамі былых уладальнікаў, паведамілі ў УУС Гродзенскага аблвыканкама. У бліжэйшы час бару будзе дадзена ацэнка i ён будзе выстаўлены на таргі.
Службам спатрэбілася больш за тры гады, каб вызначыць лёс спрэчнага будынка «Бара на Тэлеграфнай». Толькі ў чэрвені 2017 года ўступіла ў законную сілу судовае рашэнне, згодна з якім права ўласнасці на будынак забаўляльнай установы прызнана за адным з кіраўнікоў фірмы «Кансент» Андрэем Лушчом. Фармальна ўласніцай бара раней лічылася жонка Лушча.
Цяпер будынак бара будзе падвергнуты ацэнцы і выстаўлены на таргі.
Справа «Кансента»
Фірма Андрэя Лушча будавала элітны шматпавярховік насупраць аўтавакзала, але так і не змагла скончыць будаўніцтва — не хапіла грошай. Куды дзеліся 14 мільёнаў долараў, якія фірма атрымала ад дольшчыкаў, суд так і не высветліў. Удалося вызначыць лёс толькі 1,5% ад зніклай сумы. Частка грошай, як вядома, выкарыстоўвалася для харчавання людзей, не звязаных з будаўніцтвам, у бары «На Тэлеграфнай». Уласніца бара — жонка Андрэя Лушча.
Лушча арыштавалі вясной 2010, зімой 2014 яго асудзілі на тры гады калоніі, але праз прыкладна месяц ён ужо выйшаў на свабоду. Тады па рашэнні суда ў яго канфіскавалі частку маёмасці, але не бар, бо яго жонка купіла яшчэ ў 2001 годзе — пры тым за тыдзень да рэгістрацыі шлюбу. Праўда, грошы ёй на гэта пазычыў будучы муж.
Апошнія тры гады пракуратура і іншыя праваахоўныя органы высвятлялі, ці можна лічыць гэта спробай схаваць частку маёмасці ад канфіскацыі. У выніку так і было вырашана — рэальны уласнікам бара прызналі Андрэя Лушча.
Даведка
Бар на вуліцы Тэлеграфнай з’явіўся ў пачатку 1970-х гадоў. Гродзенцы адразу яго палюбілі. Фірмовай стравай стала кураня-табака, яго падавалі да піва. Спачатку назвы новы бар не меў, але ў сярэдзіне 1980-х ён стаў афіцыйна называцца кактэйль-бар «Агеньчык». Імя, праўда, не прыжылося, і яго па-ранейшаму называлі барам на Тэлеграфнай. Пасля рамонту ў 2000-х установа атрымала афіцыйную назву «Бар на Тэлеграфнай».
Па ўспамінах вядомага гродзенскага краязнаўцы Віктара Саяпіна, «Бар на Тэлеграфнай» быў адзінай такой установай, дзе цягам дзесяцігоддзяў захоўваліся нейкія ўласныя традыцыі — перадусім фірмовае кураня да піва.
