Лепшая беларуская хакеістка Лідзія Маляўка 8 лютага ў складзе зборнай Расіі стала ўладальніцай залатых медалёў зімовай Універсіяды-2017, якая праходзіла ў Алма-Аце. Аб поспеху ўраджэнкі Гродна не забыліся на Радзіме і таксама павіншавалі яе з перамогай.
Лідзія пачала займацца хакеем у Гродне, але пасля апынулася ў перспектыўнай мінскай камандзе «Пантэра», там дзяўчына гуляла тры гады. За гэты час гродзенка са сваёй камандай дамаглася сур’ёзных вынікаў у Еўропе. За добрымі вынікамі каманды рушылі ўслед і мэты аб стварэнні моцнай зборнай Беларусі. Але ў адзін момант усё павалілася і ўсім гульцам прыйшлося шукаць новыя каманды.
«Я доўга чакала наступнага сезону, але гэта так і не адбылося, тады трэба было ісці далей. Было досыць варыянтаў куды паехаць у Расіі, выбар выпаў на Адзінцова — ХК „Камета“. Там я гуляла два гады, але пасля з’ехала ў Краснярск, дзе стала выступаць за мясцовую „Бiрюсу“. А ўжо там я і атрымала расійскае грамадзянства, і стала бронзавым прызёрам ЖХЛ».
Пасля атрымання грамадзянства, гродзенка за сваю паспяховую гульню ў клубе адразу была выкліканая ў зборную Расіі, дзе правяла шмат матчаў на розных турнірах.
«Я цягнула з грамадзянствам, бо спадзявалася і верыла, што ў Беларусі ўсё-такі будзе каманда. Але яе так і не зрабілі. А мне трэба было развівацца — я хацела гуляць. На Радзіме ўсё развалілася, а пакуль выйдзе на нармальны ўзровень — пройдзе шмат гадоў. У выніку, я стала гуляць за Расію. У гэтай зборнай мяне цяпер усё задавальняе і я паступова іду да сваёй мэты — хачу трапіць на Алімпійскія гульні».На дадзены момант самае сур’ёзнае дасягненне за зборную Расіі ў Лідзіі звязана з перамогай на Універсіядзе 2017. Усяго за турнір гродзенка закінула 2 шайбы і адзначылася 1 перадачай.
«Цяжка было ў фінале з Канадай, калі суддзі былі не за нас. Але ў выніку мы даказалі, што можам абгуляць і суддзю, і суперніка. Мы з камандай былі адным цэлым і заслужана перамаглі не толькі Канаду, але і ўсіх супернікаў».