Здароўе і спорт

«Трэба спрабаваць і не баяцца». Велатурыст з Масквы распавёў, як падарожнічае з пратэзам

Усё ўсвядомленае жыццё Андрэй Канавалаў катаецца на ровары. Ён не закінуў яго нават пасля сур’ёзнай аварыі ў 2010 годзе, у якой страціў нагу. У першыя выхадныя жніўня масквіч разам з сям’ёй прыехаў у Гродна.

Пасля аварыі, якая здарылася 9 гадоў таму, ён 8 месяцаў прабыў на бальнічным. Нягледзячы на ​​інваліднасць, хлопец не здаўся — купіў пратэз і пачаў займацца з ім на трэнажоры. Пасля бальнічнага Андрэй практычна адразу паехаў на веласіпедзе.

«Натхніла мяне мама. Некалькі месяцаў пасля аперацыі мы з ёй выехалі за горад. Яна на ровары, а я на вазку. Тады яна сказала: „Глядзі, ровар сам едзе і ў цябе атрымаецца, гэта лепш чым хадзіць“. Так я і перасеў зноў на ровар».

Самая вялікая адлегласць, якую Андрэй праязджаў з пратэзам — 200 км. Кажа, няшмат, але змог адужаць. У будучыні плануе ўзяць новую адлегласць.

«Пратэз мне не замінае ехаць. Толькі патрэбныя кантактныя педалі, каб не злятала нага. Ёсць невялікія цяжкасці, але яны не настолькі крытычныя, каб усё кінуць і сядзець дома. Можна сказаць, пратэз не змяніў маё жыццё. Я ўсім кажу, што людзі з пратэзамі могуць спакойна жыць і тым больш катацца на роварах. У мяне ў Маскве ёсць такія знаёмыя, сярод іх і паралімпійцы. Адзін наогул з пратэзам жорсткія кантры катае. Часам скардзімся адзін аднаму на нейкія праблемы, але агулам нічога складанага няма — было б жаданне».


Да Гродна масквічы дабіраліся на цягніку, а тут пераселі на ровары. Яны збіраюцца даехаць да Гданьска.

«Пакаталіся тут, паглядзелі славутасці. У гэтым горадзе я быў ужо шмат разоў. Разам са Львовам ён адзін з любімых маіх гарадоў. Раней і ва Украіну часта ездзіў, а цяпер праблемы з перасячэннем мяжы. Пасля Гродна мы накіруемся ў Варшаву, а адтуль на Шчэцін і Гданьск. Умоўна, наша паездка прысвечана 80-годдзю пачатку Другой сусветнай вайны».

Андрэй кажа, што на дарогах яго часта падтрымліваюць людзі. А калі бачаць у горадзе, то падыходзяць і пытаюць пра пратэз і язду на ровары.

«Я не бачу ў пратэзе нічога незвычайнага. Я заўсёды раю людзям, якія сутыкнуліся з падобнай праблемай, што трэба спрабаваць. Неабавязкова адразу садзіцца на ровар, можна на велатрэнажоры для пачатку папрацаваць, а ўжо пасля перасаджвацца. Трэба спрабаваць і не баяцца».

Падзяліцца
Меткі: вела

Апошнія запісы

Не паскардзішся — не паедзеш. Як у Гродне можна вырашыць транспартныя праблемы

У Гродне 87 маршрутаў грамадскага транспарту, а людзям даводзіцца ездзіць на таксі. Транспартныя болі гродзенцаў,…

23 снежня 2024

Парасон, халат, check-up здароўя. 11 ідэй, што падарыць мужчыну на свята

Лічыцца, што складана выбраць падарунак менавіта мужчыну - мужу, сыну, бацьку, партнёру ці сябру. Сітуацыя…

20 снежня 2024

«Навявае сплін і абурэнне». Беларус наведаў Навагрудак і расчараваўся — горад запушчаны, а сэрвіс не развіты

Беларус Алекс Вазнясенскі наведаў Навагрудак як турыст. Мужчыну ўразіла, што горад з багатай гісторыяй знаходзіцца…

18 снежня 2024

Віціна, дракар ці славянскае фэнтазі? Чаму праект рэстарана-ладдзі на Нёмане выклікае пытанні

Рэстаране-кафэ “Нёманская віціна” ў выглядзе ладдзі - частка канцэпцыі новай гродзенскай набярэжнай, якую абмеркавалі ў…

18 снежня 2024

Дыякан, хакер і шматдзетны бацька. Як беларус выканаў амерыканскую мару

Аляксей Кажэнаў з'ехаў з Мінску ў 1998-м годзе. Ён атрымаў працу ў Google, стаў дыяканам…

17 снежня 2024

Усяслаў Чарадзей — квадробер, а Францішка Уршуля Радзівіл — найк про. Тлумачым моладзевы слэнг на гістарычных постацях

Слэнг пастаянна змяняецца - у апошні час пад ўплывам TikTok. Зразумець яго адразу і ўвесь …

9 снежня 2024