Звярнуўшыся на партал 115.бел гродзенка атрымала адпіску ў адказ. Юля Каляда прапаноўвала прыбраць непатрэбны плот у Каложскім парку, але ёй патлумачылі: “Необходимости для демонтажа данного забора нет». Hrodna.life паспрабаваў знайсці логіку ў адказе камунальнікаў. Не атрымалася.
Юля робіць горад лепшым – піша лісты ўладам
Пасля сакавіцкай дыскусіі “Права на горад. Інклюзія” Юля Каляда і Аксана Якуцэвіч з РАІК звярнуліся да кіраўніцтва аднаго з бараў на Маставой. Ужо 6 красавіка ў бары з’явіўся пандус для вазочнікаў. Пасля зварота Юлі ў ДАІ з нагоды машын у пешаходнай зоне каля былой пальчаткавай фабрыкі, 9 красавіка там паставілі абмежавальныя тумбы. З “лішнім” плотам у Каложскім парку так хутка не атрымалася.
Юля Каляда – грамадская актывістка, раварыстка і маладая маці. Яе добра ведаюць і гараджане, і гарадскія ўлады. Юля знайшла дзейсны спосаб змяняць гарадское асяроддзе да лепшага.
Яе выбар – пісаць звароты і абгрунтавана патрабаваць адказы. У большасці выпадкаў гэта спрацоўвае. Але часам бываюць непаразуменні.
Плот у Каложскім парку стаіць вакол трох дрэваў ад 2010 года. Тады ў парк збіраліся пасяліць вавёрак, а за плотам усталявалі для іх хатку. Зараз “спецыяльнай” хаткі ўжо няма, а вавёркі, хоць і нешматлікія, жывуць там, дзе самі выбралі.
Навошта казе гармонік, а вавёрцы плот?
Пытанне, чаму б не прыбраць плот, Юля задала гарадскім камунальнікам. Пры гэтым узгадаўшы сумную гісторыю перасялення вавёрак у парк. Тады, у ліпені 2010, на дрэва павесілі першы домік, зрабілі кармушку, невялікую тэрыторыю агарадзілі сеткай-рабіцай. У прысутнасці СМІ выпусцілі дзве вавёркі.
Праўда, у гарадскіх пабліках ёсць сведчанні, што той эксперымент не атрымаўся. Адна вавёрка ўпала з дрэва і зламала лапу, другую ледзь не задзяўблі вароны.
“У сакавіку я звярнулася у 115 з просьбай прыбраць агароджу. Яна не патрэбна (доміка і кармушкі ўжо няма). Але дапусціла памылку, – піша Юля на сваёй старонцы ў фэйсбуку. – Уключыла эмоцыі і напісала: “Прапаную прыбраць гэты напамін аб сумнай гісторыі“.
Адказ прыйшоў праз некалькі дзён разам з фотаздымкам вавёркі на дрэве: «В связи с тем, что белки проживают в данном парке, забор не является напоминанием о каких либо грустных событиях. Находится в технически исправном состоянии. Необходимости для демонтажа данного забора нет».
Адказ паставіў Юлю ў ступар: “Так. У парку жыве вавёрка. Так. Плот у спраўным стане. Але ў чым функцыянальнасць? Нават, калі б там прыжыліся ўсе 25 вавёрак, яны б жылі за плотам?” – пытаецца Юля.
Каб пашукаць адказы на пытанні Юлі, мы таксама схадзілі ў Каложскі парк. На месцы ўпэўніліся – драты, што мацуюць сетку да дрэваў, моцна пашкодзілі іх кару. Так што плот у спраўным стане, а дрэвы – не вельмі. Вавёрак у агароджаным загончыку мы не сустрэлі.
На ўсялякі выпадак узгадалі досвед Румлёўскага парка – там вавёрак шмат, але дрэвы не агароджваюць групкамі па тры.
У Варшаве, у парку Лазенкі, таксама знайсці вавёрку нашмат прасцей, чым плот з сеткі-рабіцы.
Бетонныя пліты ёсць, а пандуса няма
“Магчыма, на гэтым лапіку закапаны скарб? Ці гэта выкупленая прыватная тэрыторыя? А мо турыстычная адметнасць?” – нам не ўдалося зразумець, чаму ЖЭС №8 хоча захаваць гэты участак агароджаным. Праз тое ўважліва прыглядзеліся да астатняй тэрыторыі.
“Гэты плот – не адзіны нефункцыянальны элемент парку, – разважае Юля. – То там то тут можна сустрэць бетонныя пліты ці старыя трубы. Зараз зразумела, што пакуль яны ў “тэхнічна спраўным стане”, неабходнасці для іх дэмантажу няма”.
Часовае непаразуменне не спыняе Юліну рашучасць і жаданне зрабіць Гродна больш камфортным для жыхароў.
Нагода для звароту
У тым самым Каложскім парку ёсць як мінімум дзве нагоды для клопату гарадскіх уладаў – высокія бардзюры і лесвіца да наберажнай. Як тут праехаць да ракі маме з дзіцячым вазком ці інваліду-вазочніку? Пакуль адказу няма.
Але Юля не апускае рук і працягвае ліставанне з гарадскімі ўладамі. А вы пішаце звароты ў адміністрацыю, калі не задаволены гарадской прасторай?
