Бязвізавым уездам у Беларусь і паездкай у Мінск на Еўрапейскія гульні скарысталіся 10 чэрвеня велатурысты з Германіі Крысціян і Мэрын. Першы іх прыпынак была ў Гродне.
Жыхары Фрайбурга не планавалі ехаць у Беларусь. Пра тое, што сюды можна патрапіць без візы, яны даведаліся ўжо падчас падарожжа і вырашылі скарыстацца шанцам.
«Купілі квіток на Еўрапейскія гульні і заехалі ў краіну, — распавядае Крысціян. — У Беларусі ўпершыню, пра гэта краіну мала што ведаем. Чулі, што яна чымсьці падобная да Расіі. Вось і праверым. Пакуль нам падабаецца. Гродна падобны да еўрапейскага горада са сваімі незвычайнымі рысамі. Трапілі сюды зусім выпадкова, але тут цікава і шмат ветлівых людзей».
Крысціян — фрылансер, а Мэрын да падарожжа працавала выхавацелькай у дзіцячым садзе, але кінула працу. Пара падарожнічае на роварах ужо другі год. Свой шлях яны пачалі ў Манголіі. Потым пабывалі ў Расіі, Казахстане, Кыргызстане, Таджыкістане і Узбекістане. Пасля гэтых краін адпачывалі два месяцы ў Германіі і зноў адправіліся ў дарогу, гэтым разам па Еўропе. У гэтым годзе велатурысты аб’ехалі Шатландыю, Германію, Латвію, Літву, Польшчу і заехалі ў Беларусь.
«Нам падабаецца падарожнічаць на роварах. Спім у намёце або ў людзей, якія гатовыя нас прыняць. У Гродне начавалі ў Андрэя (актывіст „ВелаГродна“ — рэд.), які добра нас прыняў. Калі падарожнічаеш на ровары, можна многае ўбачыць і пазнаёміцца з цікавымі людзьмі. На аўтатранспарце або самалёце падчас падарожжаў прыходзіцца марнаваць вялікія грошы, і не заўважыш тое, што можна на ровары», — распавяла Мэрын.
Падарожнікі ў часе сваіх паездак імкнуцца адмыслова выбіраць малавядомыя мясціны і дарогі. У дзень яны пераадольваюць у сярэднім 70 км.
«У гэтай справе галоўнае круціць колы і атрымліваць задавальненне ад наведвання новых месцаў. Пасля Беларусі мы плануем патрапіць ва Украіну, Румынію, Балгарыю і Грэцыю. Падарожжа плануем скончыць вясной 2020 года», — дадаў Крысціян.
