Стваралі гораду непаўторны імідж. Як адзіны ў Беларусі конны ўзвод 15 гадоў патруляваў вуліцы Гродна

Гродзенцы па гэты дзень памятаюць гэтыя дзіўныя «дэфіле»: звонка чаканячы крок, на гарадскія маставыя выходзілі выпешчаныя зграбныя коні. Коннікі, ловячы захопленыя погляды мінакоў, усміхаліся з трохметровай вышыні, піша «Беларускі час».

Зразумела, гараджане ведалі - службу нясе конная міліцыя, але кожны раз гэта выклікала буру эмоцый.

Сёння, на жаль, кавалерыстаў новага часу можна ўбачыць толькі на старых фатаграфіях і газетных выразках — яны паспелі стаць гісторыяй, легендай.

Асобны батальён патрульна-паставой службы, які складаўся з двух рот і коннага ўзвода, быў сфармаваны ў 1991 годзе па загадзе начальніка абласнога УУС Фёдара Гудзея. Пазней, пасля чарговай рэарганізацыі, кавалерысты сталі часткай АМАПа. На першым часе коннікі спасцігалі сакрэты верхавой язды і догляду за высакароднымі жывёламі ў Наваградку. Неабходнасць у частых раз’ездах знікла, калі ў 1992 годзе падраздзяленне ўзначаліў капітан Мікалай Данешчык, майстар спорту па конным спорце.

Былы камандзір узвода прызнаецца, што «літаральна памяшаны на конях»: агулам ён прысвяціў ім 30 гадоў свайго жыцця. Да службы ў міліцыі працаваў дырэктарам і трэнерам Ваўкавыскай конна-спартыўнай школы. Дыплом Віцебскай акадэміі ветэрынарнай медыцыны дазваляў да таго ж самастойна клапаціцца пра здароўе гадаванцаў. Пераехаўшы ў Гродна, Мікалай Мікалаевіч з энтузіязмам узяўся за навучанне супрацоўнікаў, вальціжыроўку і заездку міліцэйскіх коней.

— Чатырохногіх памочнікаў мы рыхтавалі з тых, якіх падавалі сельскагаспадарчыя прадпрыемствы. Пазней «калгаснікаў» замянілі на пародзістых, і ў выніку сфармавалі ўзвод з 10 выдатных жывёл латвійскай, рускай рысістай і беларускай запражнай парод, — распавядае Мікалай Данешчык.

Коней бралі дарослых і неаб’езджаных — такіх прасцей падрыхтаваць для канкрэтнага вершніка. Жывёл прывучалі да працы ў стрэсавых сітуацыях: побач з імі ўзрывалі петарды, кідалі дымавыя шашкі, пралазілі пад жыватом і паміж ног.

За адной канём замацоўвалася па 2 супрацоўнікі, якія кармілі, паілі, да «бляску» чысцілі сваіх гадаванцаў і нават зараблялі ім правіянт, працуючы ў калгасах. Коні ж дапамагалі ім пазбавіцца ад стрэсу і негатыву, спраўляцца з жыццёвымі праблемамі, шчодра плацілі за клопат неверагоднай адданасцю.

— Сярод 27 міліцыянераў-кавалерыстаў не было выпадковых людзей, — запэўнівае суразмоўца. — Падбіраліся супрацоўнікі, якія не баяліся жывёл і, безумоўна, любілі іх. Сярод іх Андрэй Зайко, Аркадзь Гесць, Дзмітрый Вітко, Іван Сава, Іван Жацько, вадзіцель Сяргей Шостка, мае настаўнікі Раман Клімкоўскі і Анатоль Грыцко. У нас не затрымліваліся аматары «лёгкага хлеба».

Патруляваў конны ўзвод цяжкадаступныя месцы ў Гродне і прыгарадзе ў дзённы час: лясны масіў «Пышкі», намётавы гарадок, тэрыторыю вакол дзіцячых лагераў, Румлёўскі парк і возера Юбілейнае, набярэжную Нёмана, дачныя кааператывы і, вядома, прылеглыя да зялёных зон вуліцы.

Коннікі выклікалі трапятанне і павагу футбольных фанатаў: пасля таго, як конныя патрулі занялі свае месцы па перыметры стадыёна, выпадкі бясчынстваў пад уздзеяннем адрэналіну рэзка скараціліся. Сталі кавалерысты і сталымі ўдзельнікамі шматлюдных культурна-масавых гарадскіх мерапрыемстваў.

— Памятаеце 1990-я гады? Нават уявіць страшна, што рабілася тады ў аддаленых раёнах горада: крадзяжы, рабаванні, разбоі, хуліганства, распіванне спіртных напояў, — працягвае Мікалай Данешчык. — Сапраўдным бумам стаў крадзеж меднага кабеля ад вулічных ліхтароў. Мы ж ведалі ўсе месцы, дзе ладзілі вячоркі п’яніцы і дэбашыры. дарэчы, яны адразу зразумелі, што з коннай міліцыяй жарты дрэнныя: ад каня уцячы няпроста, бо і непралазны лясны гушчар яму не перашкода. Быў выпадак, калі ўгоншчыкі матацыкла, ратуючыся ад пераследу, сіганулі ў Нёман… Магу з упэўненасцю сказаць, што на закрытых маршрутах мы звялі злачынствы да мінімуму. Раскрывалі злачынства аператыўна.

З трапятаннем успамінае Мікалай Мікалаевіч мянушкі верных і адданых памочнікаў: Даклад, Фокс, Тэма, Імбір…

— Мой любімы — Даклад. Латвійскай пароды, рослы, моцны і ўраўнаважаны конь. Мы з ім 10 гадоў правялі ў адной запрэжцы, — голас камандзіра дрыжыць. — Памёр ад колік на маіх руках. Занадта позна я прыехаў. Цяжка перажываў гібель сябра, нават злёг у лякарню…

На думку Мікалая Данешчыка, праца па ахове правапарадку і прафілактыкі парушэнняў, якую праводзілі супрацоўнікі коннага ўзвода, была патрэбнай і эфектыўнай. Але падраздзяленне скарацілі ў 2006 годзе. Асноўным аргументам стала дарагоўля яго ўтрымання. Чатырохногіх прыгажуноў прыйшлося раздаць.

— За 15 гадоў службы мы чулі толькі словы падзякі, — прызнаецца Мікалай Мікалаевіч. — Дай Божа, каб новая змена міліцыянтаў атрымлівала ад сваёй справы такое ж задавальненне, якое атрымлівалі мы. Калі б конны ўзвод сфармавалі зноў, клянуся, усе б кінуў і зноў аддаў бы сябе, свае веды і ўменні коням. У мяне нярэдка гараджане пытаюцца: «Куды зніклі нашы коннікі?» Гэтая памяць дарагога варта і надае ўпэўненасці ў тым, што мы ўсё ж стваралі непаўторны імідж гораду над Нёманам.

Падзяліцца

Апошнія запісы

«Пабачыць Гродна — і памерці». Як наш горад стаў міжваеннай «сталіцай самагубцаў»

У міжваенны час Гродна набыло незвычайную славу. Горад стаў месцам прыцягнення незвычайных турыстаў - тых,…

21 лістапада 2024

«Нармальны быў гастраном — цяпер там прадаюць шпалеры». Ці хапае крамаў у цэнтры Гродна?

Ці хапае ў цэнтры Гродна прадуктовых крам? Спрэчкі наконт гэтага выклікала адкрыццё на перакрыжаванні Савецкай…

21 лістапада 2024

Дзе арганізаваць святочную фотасесію? Гродзенскія студыі ўжо падрыхтавалі навагоднія лакацыі

Прыбраныя ялінкі, свечкі, навагоднія вянкі і гірлянды, аксаміт, светлы ці цёмны фон на выбар. Гродзенскія…

19 лістапада 2024

«Перад выбарамі - спрыяльны час для петыцый». Як прымусіць чыноўнікаў вырашаць праблемы і чаму новая пляцоўка «меркаванне.бел» для гэтага не пасуе

Улады стварылі новую платформу “меркаванне.бел”. Яе пазіцыянуюць як анлайн-пляцоўку, на якой кожны зможа ў вольнай…

15 лістапада 2024

«У Гродне жывуць тыя яшчэ „шалёныя імператрыцы“». Стваральніца брэнда Krikate расказала, як дабралася да парыжскага тыдня моды

Калекцыя адзення гродзенкі Кацярыны Карлацяну дэбютавала гэтай восенню на Парыжскім тыдні моды. А пачыналася ўсё…

14 лістапада 2024

«Першы прыбытак патраціў на станок». Гродзенец у школе выточваў біты, а ў 27 гадоў адкрыў сваю вытворчасць мэблі

Гродзенец Раман Нагула амаль паўжыцця працуе з дрэвам. Школьнікам ён пачынаў з бейсбольных біт, а…

13 лістапада 2024