Смех лечыць. Італьянцы вучаць гродзенцаў быць бальнічнымі клоўнамі

Восем дзяўчат з Гродна вучацца жангліраваць, імправізаваць і рабіць з шарыкаў фігуркі. Не каб працаваць у цырку, а каб выступаць у бальніцах. Бальнічныя клоўны не лечаць у традыцыйным разуменні гэтага слова, але дзякуючы ім стан хворых паляпшаецца.

— Ёсць такая навука — гелаталогія. Яна грунтуецца на тым, што смех ўплывае на пэўныя псіхалагічныя механізмы, з-за якіх адбываецца працэс выздараўлення, — кажа Роберт Паван, клоун Пасціс. — Смех актывізуе эндарфіны і запускае працэс, калі чалавек пачынае адчуваць сябе лепш. То бок, навукова абгрунтавана, што смех уплывае на працэс выздараўлення. У медыцыне ўжо выкарыстоўваецца метад бальнічнай клаўнады ў мэтах паляпшэння лячэння пацыента.

Роберт Паван, клоўн Пасціс
Роберт і яго калегі - сябры асацыяцыі бальнічных клоўнаў Vip Italia, якая існуе 15 гадоў. У Італіі ў кожным горадзе ёсць свая арганізацыя бальнічных клоўнаў. Яны працуюць у бальніцах, хоспісах, дамах састарэлых, турмах і іншых месцах. Акрамя гэтага, клоўны ездзяць з навучальнымі місіямі ў розныя краіны. Яны вучылі клоўнадзе, клоўнатэрапіі і сацыяльнаму тэатру у Беларусі, Германіі, Малдове, Балівіі, Камбоджы, Кітаі.

Гродзенкі з 13 па 17 мая спрабавалі асвоіць «азбуку» бальнічнага клоўна. Па-першае, трэба аб’яднаць калектыў. Вялікі акцэнт італьянцы рабілі на тым, каб згуртаваць дзяўчат, якія пасля будуць працаваць разам. Але галоўнае — гэта навучыць людзей быць больш чуллівымі і слухаць не вушамі, а сэрцам. Па-другое, дзяўчаты спрабавалі знайсці свой персанаж, паходку і падабраць касцюм. Важна, каб гэта глядзелася натуральна і чалавек адчуваў сябе камфортна ў вобразе. Па-трэцяе, дзяўчаты асвойвалі інструменты клоўнаў: фокусы, жангліраванне, імправізацыя. Цягам апошніх двух дзён навучання яны прайшлі «практыку» ў бальніцах.

«Я сеў на дыван, да мяне на калені сеў дзіцёнак, і мы прасядзелі так гадзіну»

У Беларусі першая група бальнічных клоўнаў над назвай «Funny nose» з’явілася ў Гомелі. Туды прыехала першая ў Беларусі місія Vip Italia дзевяць гадоў назад. Цяпер групы працуюць яшчэ ў Мінску і Брэсце. Гродна стане чацвёртым горадам з групай бальнічных клоўнаў і далучыцца да беларускай асацыяцыі, якая створана па прыкладзе Vip Italia.

Бальнічныя клоўны працуюць з хворымі ўсіх узростаў, і гэта зусім розныя напрамкі працы. Дзеці любяць фокусы, дарослыя — жарты над сабой. У працы са старэйшымі людзьмі важна даць ім магчымасць быць пачутымі, пабыць іх унукамі. Увогуле, кожны чалавек унікальны. Праца бальнічным клоўнам — гэта магчымасць даць людзям расці эмацыйна, развівацца, павышаць самаацэнку праз навучанне пэўным цыркавым элементам.

Гродзенкі разыгрываюць імправізацыю
— Сёння мы працавалі ў Доме дзіцяці, дзе знаходзяцца дзеці ўзростам паўтары-два гады. І я практычна нічога не зрабіў. Я сеў на дыван, да мяне на калені сеў дзіцёнак, і мы прасядзелі так гадзіну. Проста таму, што гэтае канкрэтнае дзіця патрабавала гэтага, — расказвае Роберт. — А вось заўтра я пайду ў бальніцу і пакажу ўсе свае акторскія здольнасці, калі будзе неабходнасць.

Клоўн па жыцці

Быць бальнічным клоўнам — гэта валанцёрства і лад жыцця. У кожнага з Vip Italia ёсць свая прафесія і асноўная праца. Не абавязкова быць лекарам ці псіхолагам, каб займацца гэтай дзейнасцю. Бо бальнічны клоўн не лечыць, а аказвае лячэбнае тэрапеўтычнае дзеянне на тое, што знаходзіцца ў пацыента ў душы.

— У нашай арганізацыі шмат прафесій. Ёсць і псіхолагі, і псіхіятры. Але іх прафесія не давала перавагі перад астатнімі. Не трэба мець асаблівых ведаў пра псіхалагічныя асаблівасці. Тое, што мы робім, грунтуецца на эмоцыях і здольнасці адчуваць чалавека. Вельмі важна разумець, што адчувае чалавек і рэагаваць адпаведным чынам, каб змяніць яго сітуацыю ў лепшы бок. Таму - ці патрэбны нам чуллівы псіхолаг, чуллівы доктар — так. Але і чуллівы механік — таксама так, — кажа Роберт.

Роберт стаў бальнічным клоўнам Пасцісам 13 гадоў таму. Калі ён пачынаў, яму далі гумавы чырвоны нос. З часам ён зламаўся, пацямнеў і сапсаваўся. І Роберт-Пасціс не стаў набываць новы. Калі ў яго пытаюць, які ж ён клоўн без гумавага носа, ён адказвае, што ў гэтым няма сэнсу. Бо ён — клоўн па жыцці.

Апошнія запісы

«Пабачыць Гродна — і памерці». Як наш горад стаў міжваеннай «сталіцай самагубцаў»

У міжваенны час Гродна набыло незвычайную славу. Горад стаў месцам прыцягнення незвычайных турыстаў - тых,…

21 лістапада 2024

«Нармальны быў гастраном — цяпер там прадаюць шпалеры». Ці хапае крамаў у цэнтры Гродна?

Ці хапае ў цэнтры Гродна прадуктовых крам? Спрэчкі наконт гэтага выклікала адкрыццё на перакрыжаванні Савецкай…

21 лістапада 2024

Дзе арганізаваць святочную фотасесію? Гродзенскія студыі ўжо падрыхтавалі навагоднія лакацыі

Прыбраныя ялінкі, свечкі, навагоднія вянкі і гірлянды, аксаміт, светлы ці цёмны фон на выбар. Гродзенскія…

19 лістапада 2024

«Перад выбарамі - спрыяльны час для петыцый». Як прымусіць чыноўнікаў вырашаць праблемы і чаму новая пляцоўка «меркаванне.бел» для гэтага не пасуе

Улады стварылі новую платформу “меркаванне.бел”. Яе пазіцыянуюць як анлайн-пляцоўку, на якой кожны зможа ў вольнай…

15 лістапада 2024

«У Гродне жывуць тыя яшчэ „шалёныя імператрыцы“». Стваральніца брэнда Krikate расказала, як дабралася да парыжскага тыдня моды

Калекцыя адзення гродзенкі Кацярыны Карлацяну дэбютавала гэтай восенню на Парыжскім тыдні моды. А пачыналася ўсё…

14 лістапада 2024

«Першы прыбытак патраціў на станок». Гродзенец у школе выточваў біты, а ў 27 гадоў адкрыў сваю вытворчасць мэблі

Гродзенец Раман Нагула амаль паўжыцця працуе з дрэвам. Школьнікам ён пачынаў з бейсбольных біт, а…

13 лістапада 2024