З канца 1970-х у гарадскім парку за столікам пачалі збірацца маладыя хлопцы, якія з раніцы да вечара маглі гуляць то ў карты, то ў даміно. Сёння гэтым хлопцам ужо за 60, але яны дагэтуль прыходзяць у парк і займаюцца любімай справай. Сёння жывая гульня і размовы на адкрытым паветры — лепш за ляжанне на канапе, кажуць пенсіянеры.
Сёння мужчыны гуляюць у асноўным у даміно. Для гэтага ў парку Жылібера ў іх ёсць два сталы на адмысловай пляцоўцы пад навесам. Гульцы — гэта моладзь 1970-х гадоў, якая некалі шмат часу праводзіла ў гарадскім парку: тут была не толькі танцпляцоўка і атракцыёны, але і месцы для розных спартовых заняткаў.
«Мы тут усе знаёмыя з тых далёкіх савецкіх часоў. Раней нашы сталы стаялі ля старой танцпляцоўкі, пасля іх перанеслі, — распавядае 60-гадовы Уладзімір. — Тады моладзь гуляла альбо ў карты, альбо ў даміно. А што цяпер? Сучасная моладзь мала ведае пра даміно, шашкі, шахматы і практычна ў гэтыя гульні не гуляе. У пашане цяпер гаджэты і інтэрнэт. Часы мяняюцца, а мы апошнія ў горадзе, хто працягвае старыя традыцыі. Я сумняваюся, што ў нашай пляцоўкі ёсць будучыня. Сыйдзем мы — і больш ніхто сюды не прыйдзе».
Сапраўды, моладзь да пенсіянераў не прыходзіць, а калі хто і зазірае, дык гэта турысты, якія любяць фатаграфавацца.
«Іншым разам ідуць і як убачаць нас, то пачынаюць дзівіцца: „О, у даміно гуляюць, як пры саветах, давайце паглядзім“. У асноўным так робяць турысты сталага веку, якія жылі пры Савецкім саюзе. А так нас могуць назваць і „казламі“, бо мы гуляем у „Казла“. А „рыба“ мы ўжо не крычым — адышлі ад таго ўзросту, калі крычалі», — дадаў Уладзімір.
На сваёй пляцоўцы мужчыны збіраюцца практычна кожны дзень пасля 15.00: прыязджаюць з розных раёнаў горада і гуляюць да змроку. Збірацца могуць увесь год, бо на пляцоўцы ёсць дах — яго ўсталявала адміністрацыя горада.
Гульня за сталом разлічана на чацвярых, таму многім даводзіцца стаяць і чакаць сваёй чаргі. Гуляюць парамі па кругавой сістэме: прайграўшыя выходзяць, а пераможцы застаюцца.
«Рабіць мужчынам нашага ўзросту дома няма чаго. Мы едзем сюды, каб душу адвесці, — распавядае іншы пенсіянер Уладзімір. — Тут свежае паветра, сябры, якія дзеляцца навінамі і чуткамі. Прыязджаць сюды і гуляць лепш, чым ляжаць дома на канапе, глядзець тэлевізар і лаяцца з жонкамі. Іншым разам нават зімой гульні праходзяць. Жанчыны да нас не прыходзяць, а калі прыходзяць, то забраць сваіх мужоў, якія загуляліся. А бывае, жонкі і самі сваіх мужоў сюды адпраўляюць».
Побач з паркам Жылібера на вуліцы Ажэшкі знаходзіцца шахматна-шашачны клуб. Там таксама збіраюцца пенсіянеры, якія пачыналі туды хадзіць яшчэ за савецкім часам.
Любите рыбалку? Тогда предлагаем вам посетить магазин рыболовных товаров «Плотва». Большой выбор лодок, крючков, удочек и многое другое. Наши приятные цены вас порадуют.
У міжваенны час Гродна набыло незвычайную славу. Горад стаў месцам прыцягнення незвычайных турыстаў - тых,…
Ці хапае ў цэнтры Гродна прадуктовых крам? Спрэчкі наконт гэтага выклікала адкрыццё на перакрыжаванні Савецкай…
Прыбраныя ялінкі, свечкі, навагоднія вянкі і гірлянды, аксаміт, светлы ці цёмны фон на выбар. Гродзенскія…
Улады стварылі новую платформу “меркаванне.бел”. Яе пазіцыянуюць як анлайн-пляцоўку, на якой кожны зможа ў вольнай…
Калекцыя адзення гродзенкі Кацярыны Карлацяну дэбютавала гэтай восенню на Парыжскім тыдні моды. А пачыналася ўсё…
Гродзенец Раман Нагула амаль паўжыцця працуе з дрэвам. Школьнікам ён пачынаў з бейсбольных біт, а…