Людзі і справы

«Прыгожа, чыста і Еўропа-Еўропа». Замежныя ўдзельнікі пра Біг-Міні-Фестываль у Гродне

VI Біг-Міні-Фестываль вулічных мастацтваў стаў міжнародным і прыцягнуў удзельнікаў з Украіны, Расіі, Літвы і Польшчы. Яны пераадолелі да 2000 кіламетраў, каб патрапіць у Гродна. Сярод іх — жывыя статуі, вулічныя тэатры і фаершчыкі. З Hrodna.life яны падзяліліся ўражаннямі пра фэст і горад.

[irp posts="29 124″ name="Жывыя статуі, танцы і фудкорт. У Гродне праходзіць VI міжнародны Біг-Міні-Фестываль вулічных мастацтваў"]

Paranorma Street Theater (Краснадар, Расія)

— Цудоўна быць у новым месцы, новым горадзе, новай краіне. І адчуваць і ўзаемадзейнічаць з людзьмі, якіх бы не ўбачыў, калі б не такія мерапрыемствы. Гэта заўсёды развіццё і новы вопыт. Пасля кожнага вялікага праекта ў Paranorma з’яўляецца новы ўзровень і новае дыханне.

Нам ёсць з чым параўнаць, але параўнанне не мае сэнсу. Няма крытэрыяў, па якім можна параўноўваць. Я тут адчуваю сябе вельмі шчаслівай, і мне тут вельмі добра. Мы выступалі ў Маскве, Пярмі, Сочы, аб’ехалі палову Краснадарскага і Стаўрапольскага краю і паўсюль пакінулі свой след.

Маленькія, двух-трохпавярховыя старыя дамы, брукаваныя вуліцы, пастаяннае свята ў кожнай цаглінцы. Я бачыла раней такое толькі ў фільмах, і раптам ты — частка гэтага. І ты бачыш шчаслівыя вочы людзей, чуеш, як табе апладзіруюць, да цябе пазней падходзяць і кажуць «як здорава». Ты не верыш свайму шчасцю. Гэта такое чараўніцтва, якое запамінаецца на ўсё жыццё. Дзеля гэтага і варта ездзіць на падобныя мерапрыемствы. Заўсёды цікава паглядзець на людзей, якія займаюцца падобным. Толькі на такіх сустрэчах можна ацаніць адзін аднаго і абмяняцца вопытам.

Глыбінны сэнс нашага дзеяння — мы ўсё людзі, мы адзіныя. Нягледзячы на тое, чым мы займаемся і чым жывем, мы аб’яднаныя ніткамі флюідаў. Напрыканцы спектаклю мы абразаем ніткі і дарым іх чалавеку, паказваючы, што сувязь паміж намі застаецца, нягледзячы на тое, бачымся мы ці не, далёка мы ці блізка. Аб чым мы не думалі, сувязь паміж намі была, ёсць і будзе.

Тэатр СоЛу (Санкт-Пецярбург, Расія)

Тэатр «СоЛу» прывез карнавал, сонца і месяц, ды пазітыўныя эмоцыі. Ён прыехаў маленькім фарматам і паказаў інтэрактыўную праграму. Пра Гродна адзін з удзельнікаў, Артур, кажа, што тут вельмі прыгожа і «Еўропа-Еўропа».

— Зараз наш калектыў разбіты на дзве часткі і знаходзіцца на двух розных фестывалях. Калі мы даведаліся, што тут праходзіць, вырашылі прыехаць і адарвалі частку калектыву, каб прыехаць да вас. Ёсць адна рыса, якой я не бачыў больш нідзе: вялікая насычаная музычная праграма, якая ідзе паралельна іншым дзеянням. Гэта добра для візуальнага мастацтва.

— У вас сонечна і 15 кіламетраў да Польшчы, — усміхаецца Артур. — Мы яшчэ заедзем у Мінск, а таксама паглядзім вашы палацы і замкі.

Вулічны тэатр «Барселона» (Тальяці, Расія)

Надзея кажа, што ў выступах жывых статуй усё сканцэнтравана на энергіі артыста. Трэба не проста стаяць, як мэбля, а радаваць гледачоў і захоўваць унутранае святло.

— Мы сябруем з арганізатамі фестываля вельмі даўно. Нарэшце ў нас атрымалася адразу пасля іншага фестывалю прыехаць да вас. Трэба адзначыць вельмі добры ўзровень арганізацыі. Тое, што арганізатары зрабілі за шэсць гадоў, — цудоўна. Адчуваецца ўзровень фестывалю і ён не ніжэйшы за іншыя гарады.

Горад спадабаўся. Бачна, што ён старажытны і адначасова адрэстаўраваны, чысценькі - супер. Мы прыехалі і здзівіліся, наколькі ўсё сучасна і прыгожа зроблена.

Міхаіл Карпацкі (Ужгарад, Украіна)

Пра фестываль мне расказаў мой сябар — Уладзімір Была. Ён і прапанаваў паехаць у Беларусь. Да гэтага я з Украіны не выязджаў за мяжу. Фестываль вельмі круты. Мне спадабалася, што тут не толькі фаершоў, а і другія вулічныя артысты: хадулісты, аніматары, акторы. Вогненная сцэна вельмі крутая была, і артысты крутыя.

Гродна вельмі класны і чымсьці падобны да Ужгарада: архітэктурай і нават атмасферай. Ён такі ж спакойны, у ім маленькія невялікія вулачкі. Круты горад. Я адчуў сябе амаль як дома.

Уладзімір Была (Львоў, Украіна)

Фаершчыкі - гэта вельмі цесная супольнасць. Я быў на фестывалі ў Брэсце, Гомелі. І агульныя сябры, якія ў мінулым годзе ездзілі да вас на фестываль, парэкамендавалі падаць заяўку.

Узровень фестывалю добры. Адзіны мінус — на траве было слізка выступаць. А ўсё астатняе на вельмі высокім узроўні: адносіны да артыстаў, якасць паліва, якасць гуку. Усё, што патрэбна, падалі.

Гродна — цудоўны горад. У тут упершыню. Я быў шмат разоў у Брэсце, Мінску, Гомелі. І мне заўсёды казалі, што Гродна — самы прыгожы горад Беларусі. Цяпер я з гэтым згодны. Я сам з Львова, і знайшоў у нас шмат агульнай архітэктуры. Горад спадабаўся. Думаю, у наступным годзе я таксама прыеду.

Тэатр «Teatr 6 i Pół» (Грыфіна, Польшча)

«Teatr 6 i Pól» паказаў спектакль «Легенды», які раскрывае пяць міфаў польскага мястэчка. У кожным спектаклі прысутнічала тэма кахання і забойства. Спектакль «Легенды» зроблены ў форме site specific theatre. Гэта така форма тэатру, пры якой гісторыя «перакладаецца» на мову тэатру.

Кшыштаф Гмітэр, рэжысёр тэатру:

Мы пазнаёміліся з арганізатаркай фестывалю Анастасіяй Роўбай у 2011 годзе на праекце, дзе я даваў майстар-клас. І сёлета нас запрасілі на фестываль. Я вельмі люблю і цаню падобныя фестывалі, калі горад проста жыве. Учора, пачынаючы ад сцэны і да парку цэлая вуліца была жывой. Там можна было спаткаць шмат артыстаў.

Лічу, што фестываль мог атрымаць больш падтрымкі - тэхнічнай, арганізацыйнай — ад гарадской улады. Многія людзі сёння не ходзяць у тэатр. Мне здаецца, важна, каб улады горада давалі грошы на такія фестывалі. Дзякуючы гэтаму людзі могуць убачыць трошкі культуры, трошкі таэтру на вуліцах. Гэта вельмі важна.

Гродна — вельмі прыгожы горад. Мы ўчора вечарам хадзілі на яго вуліцах. Прыгожыя будынкі - гэта ўражвае. Канешне, калі ўваходзіш у сам будынак, то там трошкі інакш. Цэнтр выглядае прыгожа: горад дагледжаны, паркі добра зробленыя, у горадзе вельмі чыста. Гэта робіць уражанне, быццам чалавек знаходзіцца ў еўрапейскім горадзе, у Рыме ці Барселоне.

Падзяліцца

Апошнія запісы

«Пабачыць Гродна — і памерці». Як наш горад стаў міжваеннай «сталіцай самагубцаў»

У міжваенны час Гродна набыло незвычайную славу. Горад стаў месцам прыцягнення незвычайных турыстаў - тых,…

21 лістапада 2024

«Нармальны быў гастраном — цяпер там прадаюць шпалеры». Ці хапае крамаў у цэнтры Гродна?

Ці хапае ў цэнтры Гродна прадуктовых крам? Спрэчкі наконт гэтага выклікала адкрыццё на перакрыжаванні Савецкай…

21 лістапада 2024

Дзе арганізаваць святочную фотасесію? Гродзенскія студыі ўжо падрыхтавалі навагоднія лакацыі

Прыбраныя ялінкі, свечкі, навагоднія вянкі і гірлянды, аксаміт, светлы ці цёмны фон на выбар. Гродзенскія…

19 лістапада 2024

«Перад выбарамі - спрыяльны час для петыцый». Як прымусіць чыноўнікаў вырашаць праблемы і чаму новая пляцоўка «меркаванне.бел» для гэтага не пасуе

Улады стварылі новую платформу “меркаванне.бел”. Яе пазіцыянуюць як анлайн-пляцоўку, на якой кожны зможа ў вольнай…

15 лістапада 2024

«У Гродне жывуць тыя яшчэ „шалёныя імператрыцы“». Стваральніца брэнда Krikate расказала, як дабралася да парыжскага тыдня моды

Калекцыя адзення гродзенкі Кацярыны Карлацяну дэбютавала гэтай восенню на Парыжскім тыдні моды. А пачыналася ўсё…

14 лістапада 2024

«Першы прыбытак патраціў на станок». Гродзенец у школе выточваў біты, а ў 27 гадоў адкрыў сваю вытворчасць мэблі

Гродзенец Раман Нагула амаль паўжыцця працуе з дрэвам. Школьнікам ён пачынаў з бейсбольных біт, а…

13 лістапада 2024