Памятны знак у гонар паўстанцаў Каліноўскага з’явіўся побач з лесам імя Быкава

Побач з крыжом – зламаны ствол з лічбай “1863” і вывернутыя дагары карані, праз якія прарастае маладое дрэўца. Знак усталявалі на пачатку экалагічнай сцежкі Зарубіцкага лесу Індурскага лясніцтва і ўрачыста адкрылі 18 кастрычніка. Гэта не першая гістарычная ініцыятыва мясцовых леснікоў. Летась у Зарубіцкім лесе высадзілі гектар маладых дрэўцаў у гонар народнага пісьменніка Беларусі Васіля Быкава. Зламанае навальніцай дрэва мае нагадаць аб паламаных і заўчасна абарваных лёсах паўстанцаў, а вывернутыя карані, праз якія прарастае маладое дрэўца – аб непарыўнай памяці пра герояў. Крыж паміж часткамі кампазіцыі сімвалізуе веру. Пра гэта распавёў на адкрыцці знака яго аўтар, майстар лесу Індурскага лясніцтва, Іосіф Сідаркевіч.

“Крыж рэзаў з ясеня, гэта больш трывалае дрэва. Вырашыў не рабіць яго гладкім і габляваным. Наадварот, зарубкі і шурпатасці на крыжы мелі выглядаць як пазнакі часу, цяжкасцяў і выпрабаванняў, праз каторыя паўстанцы неслі свой крыж і сваю веру”.

На тое, што памятны знак у гонар герояў з’явіўся ў лесе пад Гродна, ёсць шмат падставаў, мяркуе гісторык Васіль Герасімчык. Менавіта лясы ён назваў “магістралямі паўстанцаў”. Індурскім шляхам, узгадаў гісторык, перапраўляліся з Сакольскай пушчы ў Ружанскую атрады паплечніка Кастуся Каліноўскага – Валерыя Врублеўскага. Ды і “Мужыцкая праўда” ў раёне Індуры таксама актыўна распаўсюджвалася. Меркаваннем Аляксея Гарохава, кіраўніка лесагаспадарчага аддзела Гродзенскага лясгаса, памятныя знакі ў гонар гістарычных падзей і знакамітых асобаў Беларусі могуць зрабіць звычайную “экалагічную сцежку” лясніцтва ўнікальным  аб’ектам, прывабным і для мясцовых жыхароў, і для турыстаў.

Падчас шпацыру можна пабачыць разнастайныя дрэвы, частку з каторых у канцы ХІХ – пачатку ХХ вякоў завезлі з-за мяжы былыя ўладальнікі мясцовасці Пуслоўскія, а частку ўжо вырасцілі ў сваім пітомніку-гадавальніку.

На гэтай жа сцежцы пожна пабачыць і дзялянку, засаджаную ляснымі культурамі ў гонар народнага пісьменніка Беларусі Васіля Быкава. “Больш за ўсіх падраслі за гэты час лістоўніцы, хуткі рост у першыя гады для гэтых дрэваў характэрны”, – распавёў ляснічы Індурскага лясніцтва Анатоль Клімко. Пачатая “Быкаўскім” лесам традыцыя мае працягвацца і надалей. Меркаваннем супрацоўнікаў лясніцтва, на Гродзеншчыне шмат вартых павагі і памяці асобаў і падзей, аб якіх дапаможа распавесці лес.