Людзі і справы

«Пакідайце, зробім». Гарадзенскі майстар гадзіннікаў рамантуе тое, за што ніхто не бярэцца

«У Зельве адмовілі, у Ваўкавыску не ўзялі, у Слоніме пабаяліся», — такую геаграфію пошуку майстра, здольнага адрамантаваць гадзіннік 1880 года, распавёў адзін з кліентаў Аляксандра Сахарэвіча, майстра, што працуе ў гасцініцы «Беларусь». «Пакідайце, зробім», — прапануе майстар пасля агляду. Маўляў, не такі ўжо ён і стары, даводзілася рамантаваць і старэйшыя. «Быў вось з драўляным механізмам, больш 200 гадоў меў. Месяц з ім правазіўся, але зрабіў».

Да гэтага майстра амаль не звяртаюцца са «звычайнымі» гадзіннікамі, хіба толькі выпадкова. «Калі нешта простае, людзі ходяць у майстэрні на раёнах, бліжэй да дому. Сюды ідуць, калі мясцовыя спецы не змаглі дапамагчы, — распавядае Аляксандр. — А мне цікава, я такое люблю».

З самых незвычайных гадзіннікаў, што прыходзілася строіць, ён прыгадаў напольны з чацвярцічным боем і месяцавым календаром, пару кішэнных брэгетаў з музыкай ды гадзіннікі часоў Савецкага Саюза. «СССРаўскія гадзіннікі добрыя былі, надзейныя. Аднойчы прынёс чалавек, кажа — хацеў на мусарку выкінуць — але там было што рамантаваць. Замяніў тое-сёе, адпаліраваў - сталі як новыя, гаспадар паверыць не мог».

Пачалося Сашава захапленне гадзіннікамі яшчэ ў дзяцінстве. У дзеда быў стары гадзіннік, каторы не ішоў. Адкрыўшы яго аднойчы хлопчыкам, нічога не зразумеў, але падпаў пад магію кольцаў і стрэлак. З’явілася жаданне адрамантаваць дзедавы ходзікі. Вырашыў стаць майстрам па рамонту. «Вучыцца лёгка было, нібы само давалася, — успамінае Аляксандр, — заставалася толькі запамінаць назвы дэталяў і запчастак».

Цікавасць да гадзіннікаў не змяншалася. Не толькі прагульваць заняткі не прыходзіла хлопцу да галавы. Ён яшчэ і заставаўся ў майстэрні пасля ўрокаў: «Майстрыха нашай вучэбнай групы дазваляла мне пабыць пазней, нават ключы свае пакідала. Я гадзінамі сядзеў - нешта спрабаваў, эксперыментаваў».

Служба ў войску вялікага перапынку ў працы не зрабіла. Здольнасць майстраваць самыя складаныя хранометры прыгадзілася і тут. «Было пару разоў, што прасіў хто-небудзь з камандзіраў парамантаваць гадзіннік, нават „увальніцельную“ давалі, каб мог у горадзе ў майстэрні папрацаваць», — расказвае майстар.

Пасля арміі ён вярнуўся да любімай працы. «Што гадзіннікаваму майстру трэба? Каб галава працавала — саабражала, што да чаго. Ну — рукі яшчэ. Тут жа не патлумачыш, колькі круціць ды ціснуць — адчуваць трэба. Яшчэ што? Уседлівасць. Бывае, з адным гадзіннікам па тры тыдні працаваць прыходзіцца. Па дзве-тры гадзіны сяджу, не ўставаючы. Не ідзе нешта — як замкнула — адкладу, вазьму другі рабіць, потым вяртаюся. Бывае, сам нешта выточваю, на „разборках“ дэталі шукаю, да ювеліраў звяртаюся, каб дзе срэбрам падпаяць…»

Кажа, пасля такога гадзіннікі нават сняцца па начах: «Як пасля грыбоў - выйдзеш з леса, вочы заплюшчыш, і зноў бачыш тыя сцежкі і падбярозавікі». Аляксандр Сахарэвіч правёў з гадзіннікамі ўжо больш за 20 гадоў. Гэта, ён лічыць, паўплывала і на характар — натуральным чынам майстар шануе не толькі гадзіннікі, але і час, што яны лічаць: «Не люблю, калі позняцца, і сам не спазняюся. Лепш прыду заранёў», — кажа ён.

З іншага боку — пачуццё балансу і дакладнасці ён развіваў у сабе ад малога. Падлеткам сур’езна займаўся ў Доме піянераў у секцыі акрабатыкі, меў званне кандыдата ў майстры спорту: «Піруэты рабіў, двайное сальта, многа што рабіў. А пасля ўпаў з арэляў».

Цалкам аднавіцца пасля траўмы не ўдалося, ды і бацьку, што быў вайскоўцам, скіравалі случыць у іншае месца — з’ехаўшы на час з Гродна, з акрабатыкай развітаўся назаўжды. Аднак «трымаць баланс» Аляксандр працягвае і зараз. Не дарма менавіта так называецца адзін з асноўных механізмаў гадзінніка.

Што да сувязі паміж гадзіннікам і гаспадаром, то Аляксандр кажа — па гадзінніку і яго паломках можна тое-сёе сказаць і пра чалавека. «Вось прыйшлося дарагі гадзіннік рамантаваць. Што сказаць — нецярплівы гаспадар. Сам адкрыў, спрабаваў настроіць — пасля такога прыйшлося частку дэталяў замяніць, а яны зусім не танныя. Але ж гадзіннік даражэйшы».

Іншым разам, наадварот — гаспадар занадта «шануе» свой гадзіннік:

— Можа і шкельца заменім, зусім мутнае, — прапануе майстар, калі сталага веку мужчына падае гадзіннік, каб памяняць батарэйку.

— Кажуць, герметычнасць страціцца? — сумняецца той.

— Гледзячы, хто мяняе… А батарэйка, дарэчы, добрая, яшчэ паслужыць — не падманваю. Кантакты толькі пачысціць. То што са шкельцам?

— От бы добра было, бо ўжо амаль нічога праз яго не бачу. А хоць трохі ад вады будзе трымаць?

— Будзе як новае, цалкам герметычнае. Вечарам прыходзьце забіраць.

«Бывае, калі чалавек з „цяжкім характарам“, то і гадзіннік яго рамантуецца цяжка, — разважае далей Аляксандр. — Часта такое заўважаў. Разоў дзесяць перарабляць будзеш, адладжваць механізм — праца туга ідзе. Але ў рэшце усё атрымліваецца».

Можа, пытаюся, праз тое і характар у чалавека паляпшаецца? Майстар толькі смяецца ў адказ. Кажа — «можа быць» — ні абвергнуць, ні падцвердзіць няма магчымасці. Людзі з адрамантаванымі гадзіннікамі сыходзяць з майстэрні і знікаюць з поля зроку. Каб жыць свае жыцці ў сваім, адрамантаваным, часе.

Падзяліцца

Апошнія запісы

Статус — першы крок да захавання. Інструкцыя, як унесці аб’ект у спіс спадчыны

У мястэчку Радашковічы на 6 тыс. чалавек стаіць касцёл, дзе хрысцілі Янку Купалу. У Вілейцы…

22 лістапада 2024

«Пабачыць Гродна — і памерці». Як наш горад стаў міжваеннай «сталіцай самагубцаў»

У міжваенны час Гродна набыло незвычайную славу. Горад стаў месцам прыцягнення незвычайных турыстаў - тых,…

21 лістапада 2024

«Нармальны быў гастраном — цяпер там прадаюць шпалеры». Ці хапае крамаў у цэнтры Гродна?

Ці хапае ў цэнтры Гродна прадуктовых крам? Спрэчкі наконт гэтага выклікала адкрыццё на перакрыжаванні Савецкай…

21 лістапада 2024

Дзе арганізаваць святочную фотасесію? Гродзенскія студыі ўжо падрыхтавалі навагоднія лакацыі

Прыбраныя ялінкі, свечкі, навагоднія вянкі і гірлянды, аксаміт, светлы ці цёмны фон на выбар. Гродзенскія…

19 лістапада 2024

«Перад выбарамі - спрыяльны час для петыцый». Як прымусіць чыноўнікаў вырашаць праблемы і чаму новая пляцоўка «меркаванне.бел» для гэтага не пасуе

Улады стварылі новую платформу “меркаванне.бел”. Яе пазіцыянуюць як анлайн-пляцоўку, на якой кожны зможа ў вольнай…

15 лістапада 2024

«У Гродне жывуць тыя яшчэ „шалёныя імператрыцы“». Стваральніца брэнда Krikate расказала, як дабралася да парыжскага тыдня моды

Калекцыя адзення гродзенкі Кацярыны Карлацяну дэбютавала гэтай восенню на Парыжскім тыдні моды. А пачыналася ўсё…

14 лістапада 2024