Проста ўаў! Маладыя да вяселля стварылі «Кнігу сям'і» і рэканструявалі вясельны вянок бабулі - вось што атрымалася

Андрэй і гродзенка Хрысціна пазнаёміліся, калі пайшлі разам рабіць інтэрв'ю, і неўзабаве вырашылі ажаніцца. Перад маладымі ўстала складанае пытанне, што падарыць бацькам на вяселлі. Пра тое, які падарунак яны зрабілі ўсёй радні, піша інтэрнэт-часопіс CityDog.by.

Усё пачалося з пытання: «Што падарыць бацькам?»

Андрэй: Мы сустрэліся ў парку Перамогі, Хрысціна гутарыла з героем, я фатаграфаваў. Потым мы сталі сябраваць. Неўзабаве хтосьці аддаў мне квіткі ў тэатр, я запрасіў яе як калегу і адзначыў: гэта не падкат, не падумай! Аказалася, падкат (смяецца).

Мы пачалі шмат кантактаваць, сустракаліся 4 месяцы, потым была змовіны, а ў чэрвені пажаніліся і абвянчаліся.

Хрысціна: Нашы бацькі вельмі актыўна, з душой ўключыліся ў арганізацыю вяселля. І мы адразу пачалі думаць: што ж ім падарыць ў знак падзякі? Мне не падабалася думка пра мультыварку або тэлевізар.

Я даўно захапляюся гісторыяй свайго роду, генеалогіяй і нават купіла хутар у той вёсцы, адкуль мой род. А яшчэ дапамагала стваральнікам праекта архіўнай фатаграфіі VEHA, у фотакнізе якога апублікаваныя фота маіх продкаў. Так у мяне і з’явілася ідэя падарунка: «Давай зробім бацькам кнігу пра гісторыю вяселляў у тваім і маім родзе».

Андрэй падтрымаў. Мяне вельмі абнадзейвала тое, што ў нашай пары ёсць усе неабходныя кампетэнцыі: я ўмею працаваць з інфармацыяй і архівамі, а ў Андрэя суперскілы ў фатаграфіі і вёрстцы.

Да вяселля заставалася паўгода, мы пачалі збіраць матэрыял. Ездзілі па сваяках, размаўлялі: адкуль вясельны касцюм, дзе бралі сукенку, адкуль машына? Ўсё запісвалі, сканавалі. У снежні ў нас ужо была дыхтоўная падборка фота і гісторый нашых бацькоў і бабуль.

«Падчас пошуку здараліся самыя фантастычныя гісторыі»

Хрысціна: Мы рабілі запыты ў архіў, у загсы, шукалі запісы з касцельных кніг. Па выніку атрымалася сабраць матэрыялы пра маіх продкаў да сёмага калена і да пятага калена пра продкаў Андрэя. Мне пашанцавала крыху больш: сям’я майго дзеда з Заходняй Беларусі, дзе архівы лепш захаваліся.

Здарыліся і фантастычныя гісторыі. Напрыклад, на Радаўніцу ў Бабруйску на могілках мы запісалі гады жыцця сваякоў. Потым, калі вярнуліся, я проста загугліла імя брата дзядулі, і пошук мяне вывеў на запіс ва «Вконтакте».

Аказалася, што яго фатаграфію размясціў ўнук: там да 9 траўня людзі масава посцілі фота сваіх дзядоў - герояў Другой сусветнай вайны.

Так я знайшла радню ў Расіі, мы пачалі размаўляць, і мне даслалі фатаграфію прабабулі - яе здымка ў нас у радні не было.

Мне складана апісаць, што я адчувала ў той момант, але пасля гэта адчуванне поспеху доўга падтрымлівала і натхняла ў далейшых пошуках.

Андрэй таксама знайшоў фота, якіх раней не бачыў. Цяпер мы спакойныя, што ўсе здымкі падпісаныя, адсканаваныя і пісьменна захаваныя, а не ляжаць у пакеце на дачы, балконе, у шафе.

Андрэй: Многія фота былі ў жахлівым стане: плямы, расколіны, заломы. Я выдаткаваў шмат часу, каб надаць ім добры выгляд, а некаторыя малюнкі для кнігі вырашылі пакінуць без змен.

Хрысціна: Яшчэ мы зрабілі скрыншоты з Google-карты і абазначылі дамы, дзе жылі продкі, узялі фота касцёлаў, дзе яны бралі шлюб. Малюнак Напалеона Орды таксама ёсць у Кнізе: нам пашанцавала, што мастак у той час заехаў у Жалудок і намаляваў тую самую парафію, дзе бралі шлюб нашыя прадзеды.

Яшчэ мы выкарыстоўвалі ў кнізе сканы пасведчання аб шлюбе, абразоў, сямейных рэліквій. Вось, напрыклад, 10 савецкіх рублёў. Гэта быў як бы «хабар»: яго далі мае дзядуля з бабуляй, каб распісацца ў сельсавеце без заявы. Гэта вялікія грошы на 1961 год!

Мы адсканавалі вокладкі вясельных альбомаў, віншавальныя тэлеграмы. Яшчэ раней я сабрала паштоўкі, лісты, якія валяліся на даху майго хутара. Усё пачысціла, захавала — выявы некаторых з тых сямейных штучак таксама трапілі ў кнігу.

Мы з Андрэем доўга дыскутавалі пра тое, як пабудаваць апавяданне ў кнізе, і ў выніку дамовіліся, што першыя старонкі - ад самага ранняга года да бацькоў Андрэя, потым — наша фота з змовін, потым — мае бацькі, а ў канцы — самыя «старажытныя «сваякі, звесткі аб якіх у нас ёсць.

Яшчэ мы намалявалі Радавод: ён як навігацыя, каб не заблытацца ў радні (усміхаецца).

Ну і наша пярліна — гэты вянок. Калі мае бабуля з дзядулем жаніліся, яны сфатаграфаваліся, і па скану фота добра можна было разгледзець вянок. Яшчэ адно з маіх захапленняў - мода, строй, беларускае этна і я сябрую з рэканструктарамі, таму папрасіла зрабіць мне такі ж вянок.

Копію з паперы, воску і дроту сабрала мая таленавітая прыяцелька Наста Глушко. Вянок стаў нашай вокладкай. Я ніколі не бачыла яго ў доме, дапускаю, што бабуля магла яго ў кагосьці пазычыць. Так часта рабілі вясковыя дзяўчаты.

Чытаць цалкам

Падзяліцца

Апошнія запісы

«Пабачыць Гродна — і памерці». Як наш горад стаў міжваеннай «сталіцай самагубцаў»

У міжваенны час Гродна набыло незвычайную славу. Горад стаў месцам прыцягнення незвычайных турыстаў - тых,…

21 лістапада 2024

«Нармальны быў гастраном — цяпер там прадаюць шпалеры». Ці хапае крамаў у цэнтры Гродна?

Ці хапае ў цэнтры Гродна прадуктовых крам? Спрэчкі наконт гэтага выклікала адкрыццё на перакрыжаванні Савецкай…

21 лістапада 2024

Дзе арганізаваць святочную фотасесію? Гродзенскія студыі ўжо падрыхтавалі навагоднія лакацыі

Прыбраныя ялінкі, свечкі, навагоднія вянкі і гірлянды, аксаміт, светлы ці цёмны фон на выбар. Гродзенскія…

19 лістапада 2024

«Перад выбарамі - спрыяльны час для петыцый». Як прымусіць чыноўнікаў вырашаць праблемы і чаму новая пляцоўка «меркаванне.бел» для гэтага не пасуе

Улады стварылі новую платформу “меркаванне.бел”. Яе пазіцыянуюць як анлайн-пляцоўку, на якой кожны зможа ў вольнай…

15 лістапада 2024

«У Гродне жывуць тыя яшчэ „шалёныя імператрыцы“». Стваральніца брэнда Krikate расказала, як дабралася да парыжскага тыдня моды

Калекцыя адзення гродзенкі Кацярыны Карлацяну дэбютавала гэтай восенню на Парыжскім тыдні моды. А пачыналася ўсё…

14 лістапада 2024

«Першы прыбытак патраціў на станок». Гродзенец у школе выточваў біты, а ў 27 гадоў адкрыў сваю вытворчасць мэблі

Гродзенец Раман Нагула амаль паўжыцця працуе з дрэвам. Школьнікам ён пачынаў з бейсбольных біт, а…

13 лістапада 2024