Блогер Дзяніс Мукімаў з Абакана — сталіцы Хакасіі - пабываў пазамінулай зімой у Беларусі. Тут ён сустракаў Новы год, а заадно і завітаў у Гродна. Горад спадабаўся яму найбольш з усіх беларускіх гарадоў, але ў гандлі і сэрвісе тут, на думку хлопца, пануе натуральны савок. Толькі цяпер, год пасля паездкі, ён апублікаваў свае ўражанні.
«Гродна мог бы стаць культурнай сталіцай і турыстычнай Мекай Беларусі, як у нас Піцер ці ва Украіне Львоў. Засталося ўсяго нічога — адкрыць нармальныя кафэ і рэстараны і замяніць страшныя слупы-бярвёны на што-небудзь больш вытанчанае», — піша Дзяніс. Далей даем выбраныя цытаты з яго публікацыі і аўтарскія подпісы да фота.
Падобная сітуацыя ў шмат якіх беларускіх крамах: бярэш з вітрыны, да прыкладу, расфасаваныя пернікі ці макароны, падыходзіш да касы, а з цябе яшчэ за поліэтыленавы пакет грошы бяруць. Што перашкаджае ўключыць гэтыя нікчэмныя дробязі ў кошт тавару — невядома.
Да мяжы з Еўрасаюзам некалькі кіламетраў, мясцовыя за мэбляй і бытавой тэхнікай ездзяць у Варшаву, а ў саміх у гандлі і сэрвісе натуральны савок.
Радуе толькі магчымасць разлічыцца за ўсё што заўгодна пластыкавай карткай.
Па Гродна вельмі прыемна шпацыраваць. Прыгожа, як у Чарнаўцах. Толькі архітэктура тут польская, а не аўстра-венгерская.
Можна ўявіць як прыкладна выглядалі гарады Рэчы Паспалітай.
Кожны куток — як з паштоўкі.
Людзей тут зусім мала — прыцягваць іх пакуль няма чым.
Гродзенскі драмтэатр. Будынак уваходзіць ва ўсе спісы самых футурыстычных будынкаў СССР.
Царква, па форме падобная да каталіцкага касцёла.
Пошта. Паштоўка дайшла да Абакана за дзевяць дзён. Вельмі нядрэнны вынік.
У адным з прадуктовых магазінаў прапаноўваюць ратаваць вожыкаў шляхам здачы выкарыстаных батарэек.
На аўтавакзале выяўленая незвычайная і рэдкая археалагічная раскопка — аўтаматычная даведачная ўстаноўка АСУ-3.
