«Цяжка патлумачыць, што я нармальная». Гродзенка ў Дзень нараджэння прабяжыць марафон у Токіа

Аматарка бегу, якая выйграла білет на прэстыжны марафон у Токіа, распавяла пра любоў да бегу, беларускіх лекараў і дабрачыннасць.

Палюбіла бег у Лондане

Атрымліваць задавальненне ад бегу Таццяна пачала нядаўна. Раней пры здачы нарматываў яна са збітым дыханнем плялася дзесьці ў хвасце. Усё змянілася ў 2014 годзе, калі Таня на паўтара года адправілася ў Лондан вучыцца ў магістратуры. Менавіта бег дапамог ёй адчуць сябе сваёй у гэтым горадзе.

«У Лондане адчувала сябе чужынцам, але варта было надзець красоўкі і выйсці на прабежку — і я станавілася часткай гэтага горада. Разумееш гэта, калі пачынаеш лавіць усмешкі і вітацца з незнаёмцамі, якія бягуць насустрач».

«Пераадолець 21 км дапамаглі адрэналін і эмоцыі»

Марафон у Токіа — адзін з самых прэстыжных марафонаў у свеце. Ён уваходзіць у Вялікую шасцёрку, разам з Бостанам, Лонданам, Берлінам, Чыкага і Нью-Ёркам.

Гэта будзе першы марафон Таццяны. Да гэтага яна бегала толькі паўмарафон (21 км). Свой першы паўмарафон Таня, асабліва не рыхтуючыся, прабегла ў 2016 годзе ў Мінску. Дзяўчына бегала па вечарах каля 10 км і чытала ў інтэрнэце аб тым, як правільна ставіць ступню.

«Пераадолець 21 км дапамаглі адрэналін і эмоцыі. Гэта быў неверагодны кантраст са звыклымі адчуваннямі ад прабежкі - бяжыш сярод сотні чалавек па перакрытым праспекце, грыміць музыка, дзеці ўздоўж дарогі цягнуць далонькі, каб даць пяць, а на фінішы сапраўдны медаль. Дагэтуль мурашкі».

Новы фармат падарожжаў

На рахунку Таццяны ўжо не адзін паўмарафон. Дзяўчына паспела пабегаць у Літве, Латвіі, Расіі, Францыі… І адкрыла для сябе новы фармат падарожжаў.

«Выбіраеш цікавы забег і едзеш на яго з камандай бегуноў-аднадумцаў. Увечары мы ідзем на паста-паці ў мясцовы рэстаранчык і зараджаемся вугляводамі. А ў дзень-ікс разам прыходзім на старт, размінаемся, сустракаем адзін аднога на фінішы».

Пра Токіа нават не марыла

У канцы лета 2018 Таня пачала займацца з трэнерам Сяргеем Давыдзькам. Хацела падрыхтавацца да марафону за год, да наступнай восені. Пра Токіа яна тады нават не марыла. Тым больш, дата Такійскага марафону 2019 выпадала на яе дзень нараджэння — 3 сакавіка.

У мінулым годзе знаёмы раптам прапанаваў Тані паспрабаваць. Трэнер сказаў, што другога шанцу прабегчы марафон у Токіа можа і не выпасці. Цяпер Таня ў ліку 36 000 удзельнікаў. «Такі вось падарунак на 28-ы дзень нараджэння».

[irp posts="101 593″ name="Беги, Настя, беги! Как гродненская красавица преодолела себя и сверхмарафон за одну ночь"]

Дапамагаць рублём

«Трапіць на марафон у Токіа складаней, чым выйграць грын-карту», — кажа Таццяна. Бо жадаючых прыняць удзел у забегу ў 10 разоў больш. Напрыклад, у 2018 годзе было пададзена больш за 320 000 заявак.

Але на марафон Вялікай шасцёркі можна трапіць і без латарэі, сабраўшы больш за 1000 долараў для аднаго з дабрачынных фондаў-партнёраў. Таццяна хоча, каб і ў Беларусі развівалася культура бегавой дабрачыннасці. Яна плануе адкрыць краўдфандынг у дапамогу дзецям.

«У нас людзі на масавых забегах проста апранаюць майку з сімволікай і заклікам да дзеяння. Гэта дапамагае распавесці аб праблеме. Але я бачу такую ​​форму больш пасіўнай. Мне хочацца, каб бегуны маглі не толькі інфармаваць, але і рэальна дапамагаць рублём».

«Кіньце дурное і не замінайце нам працаваць»

Таццяна нярэдка сутыкаецца з неразуменнем.

«Найбольш складана растлумачыць навакольным, што я нармальная. Мяне часта пытаюцца, навошта плаціць за ўдзел у марафоне сотню долараў, а потым «мучаць сябе» на працягу 42 км.

Некалькі гадоў таму я прыйшла ў беларускую паліклініку і папрасіла праверыць, ці ўсё ў парадку з маім здароўем для ўдзелу ў паўмарафоне. Мне сказалі: «Дзяўчына, вы з глузду з’ехалі. Кіньце дурное і не перашкаджайце нам працаваць».

Зараз я дакладна кажу, што мне патрэбна даведка для ўдзелу ў спартыўных спаборніцтвах. Арганізатары многіх марафонаў і праўда патрабуюць такі дакумент ад удзельнікаў.

Спачатку нават бацькі былі супраць майго захаплення бегам, але я вельмі рада, што цяпер з іх боку я адчуваю давер і падтрымку".

Зараз Таццяна актыўна рыхтуецца да марафону. Трэнер склаў ёй праграму і яны ўжо прабеглі 35 км — свайго роду рэпетыцыю.

«Гэта трошкі супакойвае, але ўсё роўна страшна бегчы першы марафон настолькі далёка ад дома».

У Японію з беларускай аўсянкай

Людзі думаюць, што на марафоны ездзяць дзеля прызавога фонду. Або што выйграць латарэю — гэта атрымаць пакет удзельніка ў фармаце «ўсё ўключана». Але ўсё не так.

Рэгістрацыйны ўзнос за ўдзел у Такійскім марафоне ўдзельнікі плацяць са сваёй кішэні - для замежнікаў гэта каля $ 120, не лічачы пералётаў і гатэля. На прызавы фонд Таццяна не разлічвае, таму бярэ з сабой у Японію беларускую аўсянку.

«Для мяне марафон у Токіа — гэта ў першую чаргу магчымасць кінуць сабе выклік і пры гэтым дапамагчы камусьці іншаму, паверыць у свае сілы, нягледзячы на ​​цяжкасці».