Камінар — добрая прыкмета. Першы ў Беларусі фестываль трубачыстаў прайшоў пад Гродна

Камінары, ці трубачысты, з Беларусі, Расіі, Польшчы і Літвы з 7 па 9 верасня правялі першы ў Беларусі прафесійны фестываль. Яны сабраліся, каб падзяліццца досведам і распавесці аб сучасных тэхналогіях і падыходах у камінарскай працы. А таксама пра тое, ад адрадзіць справу і данесці яе важнасць да спажыўцоў.

Зараз прафесіі камінара нават няма ў афіцыйным пераліку прафесій! Але ж коміны, незважаючы на тое, ёсць і патрэба ў іх абслугоўванні таксама нікуды не знікла.

Які ён, сучасны камінар?

Сёння сапраўдны камінар - гэта прафесіянал з глыбокімі ведамі ў сваёй справе і ў змежных галінах, кажа кіраўнік абасобленага падраздзялення трубачыстаў Рускага пячнога таварыства Яўген Кудымаў.

«Прафесійны трубачыст павінен ведаць фізіку і хімію гарэння, нарматывы па будаўніцтве і абслугоўванні печаў, дакументы па газе і вентыляцыі, валодаць тэхналогіямі ачышчэння дымавых і вентыляцыйных каналаў».

Па словах Кудымава, яго асабісты набор інструментаў для працы каштуе каля 5 000 еўра. І гэта зусім не раскоша, а хутчэй норма ў прафесіі. Камінару патрэбна ратацыйная сістэма для ачышчэння труб даўжынёй да 30 метраў, анемометры, пірометры, цеплавізар, эндаскоп, гнуткія валы, вяроўкі і нават прафесійнае абсталяванне прамысловага альпініста. Не менш за інструменты, меркаваннем Яўгена, патрэбны і сучасныя веды. Таму каля паловы прыбытку ён штогод траціць на інструмент і павышэнне ўласнай кваліфікацыі. Тлумачэнне такіх вялікіх укладанняў простае: «Працую на вышыні і ў складаных умовах. А гэта ратуе жыццё».

Сябе паказаць і людзей паглядзець

Яўген распавёў, што некалькі разоў на год удзельнічае ў розных семінарах і курсах у сваёй краіне і за мяжой. Такія навучальныя мерапрыемствы часта сумяшчаюцца з прыгожымі тэатралізаванымі парадамі трубачыстаў. А гэта — найлепшы спосаб паказаць людзям, што трубачысты існуюць і гатовы аказаць спажыўцам патрэбныя паслугі.

Сёлета Яўген наведаў штогадовы фестываль камінараў у Італіі, зараз госціць у Беларусі, а ў лістападзе збіраецца наведаць парад камінараў у Румыніі.

«Чорныя» і «белыя» камінары

Калега Яўгена, старшыня Расійскай нацыянальнай гільдыі трубачыстаў Павел Самадзелаў, распавёў, што ў Расіі трубачыстаў рыхтуюць разам з персаналам, што абслугоўвае газавае ацяпляльнае абсталяванне, альбо на курсах для печнікоў. Прафесія трубачыста робіцца ў Расіі ўсё больш запатрабаванай і прыносіць добры прыбытак. Складанасць сітуацыі ў тым, што дзейнасць не падлягае ліцэнзіраванню, і з’явілася шмат «чорных» трубачыстаў.

«Заўжды заклікаю і буду заклікаць калегаў выходзіць з цені. Таму што „за дзяржаву крыўдна“. Я вучуся, асвойваю новыя тэхналогіі і патрабаванні, а за маёй спіной нехта працуе па-чорнаму і адбірае мой хлеб. А потым мяне клічуць за імі перарабляць. Часам такога наробяць, што незразумела, як увогуле тое абсталяванне пасля іх працавала».

Беларускія камінары, яднайцеся!

Адзін арганізатараў фестывалю, гродзенскі пячнік і камінар Дзяніс Бабіна кажа, што досвед калег з Расіі вельмі важны, бо ў змене нарматыўных патрабаванняў Беларусь часта пераймае практыку адтуль. Зараз у нашай краіне таксама адменена ліцэнзіраванне дзейнасці печнікоў і камінараў, а ў Гродзенскім рэгіёне больш няма ніводнай навучальнай установы, дзе рыхтуюць печнікоў. Па словах Дзяніса, большасці застаецца проста пераймаць досвед у адмыслоўцаў. Ён і сам вучыўся прафесіі ад бацькі-печніка. «Спачатку гліну мяшаў, раствор падносіў, так патроху вучыўся пячной справе».

Дзяніс працуе печніком і камінарам ад 2012 года і праблемы недабрасумленнай канкурэнцыі, пра якія казалі калегі, ведае таксама. «Ёсць майстры высокага ўзроўню, а ёсць такія, што ад слова ўзровень стаяць далёка». Праз тое Дзяніс і прыкладае высілкі, каб аб’яднаць беларускіх камінараў і выпрацаваць стандарты прафесіі.

«Многія людзі хочуць працаваць у гэтай прафесіі, але не ведаюць як. Спадзяюся, што нам удасца стварыць таварыства ці аб’яднанне беларускіх камінараў, каб прадстаўляць сваю працу».

Замест кантролю — самарэгуляванне

Пра тое, што вырашаць сітуацыю прыдзецца самім камінарам, казаў у выступе і начальнік аддзела надзору і прафілактыкі Гродзенскага ўпраўлення МНС Андрэй Міхальчанка. Зараз эканоміка краіны ўсё больш лібералізуецца і для многіх відаў дзейнасці адменены ліцэнзіі.

Гэта робіць больш лёгкім уваход у прафесію для тых, хто не мае працы і шукае сваю нішу на рынку. На змену кантролю з боку дзяржавы мае прыйсці самарэгуляванне ў прафесійнай супольнасці. Што да супрацы з МНС, то Міхальчанка прапанаваў мясцовым камінарам разам з інспектарамі МНС ўдзельнічаць у працы камісій, што правяраюць аб’екты і пры патрэбе прапаноўваць спажыўцам свае паслугі.

Камінар — гэта гучыць ганарова

Камінары з Польшчы распавялі, што ў іх краіне прафесія застаецца запатрабаванай і пачэснай ад канца 18 стагоддзя. А каб прыйсці ў прафесію, трэба вучыцца ў майстра-камінара 6 гадоў.

Спачатку тры гады, каб стаць чаляднікам — памочнікам майстра. Потым — яшчэ тры гады, каб мець права называцца майстрам-камінарам. Кожны этап навучання сканчаецца трыма экзаменамі - практычным, каторы здаецца тры дні і двума тэарэтычнымі - пісьмовым і вусным. Выпускінікі вышэйшых навучальных установаў са спецыяльнасцю ацяпленне і вентыляцыя таксама могуць стаць майстрамі-камінарамі. Ім трэба вучыцца ў майстра толькі год і пасля гэтага здаць экзамены.

Камінары сябруюць з дзяржавай і касцёлам

Большасць камінараў у Польшчы — прыватнікі, што маюць фірмы да трох чалавек. Для такіх маленькіх прадпрыемстваў там ёсць падатковыя ільготы. Польскія камінары таксама кажуць, што якасць працы рэгулюецца найперш прафесійнай супольнасцю. Вялікая частка камінараў тут аб’яднана ў дабраахвотнае таварыства «Краёва ізба камінараў» («Дзяржаўная палата камінараў»). Толькі ў Варшаўскім аддзяленні аб’яднання налічваецца каля 100 сябраў.

«Мы стварылі такое аб’яднанне, дзе ёсць старшыня і аддзел кантролю. Калі камінар працуе кепска і на яго ёсць скаргі, то спажыўцы могуць звяртацца да нас, каб дапамаглі разабрацца. Зразумела, што аб’яднанне можа ўздзейнічаць толькі на тых, хто ў нашых шэрагах. Інакш няма ніякіх магчымасцяў уплыву», — расказала адзіная на фестывалі жанчына-камінар Сільвія Матусяк з Варшавы.

Яна працуе чаляднікам у майстра-камінара і рыхтуе дакументы аб выкананых работах для замоўцаў. Працы, з яе словаў, шмат і яна вельмі адказная. Бо дакументы ад камінара патрабуюцца і пры прыёмцы пабудаваных памяшканняў, і пры перыядычным кантролі шматпавярховікаў ці прамысловых аб’ектаў.

Супрацоўнічаюць польскія камінары не толькі з дзяржавай, але і з рэлігійнымі ўстановамі. Перад пачаткам ацяпляльнага сезону аб’яднанне рассылае ў храмы ўсіх канфесій інфармацыйныя лісты. І часта святары зачытваюць іх падчас набажэнства. А для больш шырокага інфармавання грамадства ўвосень праводзіцца штогадовая акцыя «Запрасі камінара».

Камінар, як добрая прыкмета

Сустрэча з камінарам лічыцца добрай прыкметай у многіх краінах. Іх нават адмыслова запрашаюць на вяселлі, каб пажадаць шчасця маладым. Побач з фестывалем камінараў на сядзібе якраз адбывалася вяселле гродзенцаў Іллі і Ганны Кузмянок. То ім пашчасціла атрымаць віншаванні ад камінараў адразу з чатырох краін. Але гэта ўжо зусім іншая гісторыя, пра якую раскажам у наступным рэпартажы.


Мерапрыемства арганізавана

Пячным таварыства Беларусі «БелПО»
пры падтрымцы:
— генеральнага спонсара «Корпорация К Два» г. Гродна

-ААТ «Белвент»
— Студыя Пячного Дызайна г. Масква
— Пячнога цэнтра г.Мінск

Падзяліцца

Апошнія запісы

Статус — першы крок да захавання. Інструкцыя, як унесці аб’ект у спіс спадчыны

У мястэчку Радашковічы на 6 тыс. чалавек стаіць касцёл, дзе хрысцілі Янку Купалу. У Вілейцы…

22 лістапада 2024

«Пабачыць Гродна — і памерці». Як наш горад стаў міжваеннай «сталіцай самагубцаў»

У міжваенны час Гродна набыло незвычайную славу. Горад стаў месцам прыцягнення незвычайных турыстаў - тых,…

21 лістапада 2024

«Нармальны быў гастраном — цяпер там прадаюць шпалеры». Ці хапае крамаў у цэнтры Гродна?

Ці хапае ў цэнтры Гродна прадуктовых крам? Спрэчкі наконт гэтага выклікала адкрыццё на перакрыжаванні Савецкай…

21 лістапада 2024

Дзе арганізаваць святочную фотасесію? Гродзенскія студыі ўжо падрыхтавалі навагоднія лакацыі

Прыбраныя ялінкі, свечкі, навагоднія вянкі і гірлянды, аксаміт, светлы ці цёмны фон на выбар. Гродзенскія…

19 лістапада 2024

«Перад выбарамі - спрыяльны час для петыцый». Як прымусіць чыноўнікаў вырашаць праблемы і чаму новая пляцоўка «меркаванне.бел» для гэтага не пасуе

Улады стварылі новую платформу “меркаванне.бел”. Яе пазіцыянуюць як анлайн-пляцоўку, на якой кожны зможа ў вольнай…

15 лістапада 2024

«У Гродне жывуць тыя яшчэ „шалёныя імператрыцы“». Стваральніца брэнда Krikate расказала, як дабралася да парыжскага тыдня моды

Калекцыя адзення гродзенкі Кацярыны Карлацяну дэбютавала гэтай восенню на Парыжскім тыдні моды. А пачыналася ўсё…

14 лістапада 2024