Гродна — гэта любоў. Тут прапаведуюць разнастайную прыгажосць, гістарычны гонар і павагу да сябе. Зразумела, што такім горадам трэба хваліцца і не па сакрэце паказваць усяму свету. Тым больш з 26 кастрычніка 2016 года Гродна ўваходзіць у бязвізавую зону. Тутэйшыя бізнэсоўцы — пазітыўныя хлопцы, якія ўмела рэгулююць свой аптымізм і не дазваляюць яму перамагаць цвярозы разлік. Усе яны дружна спрабуюць зарабляць. Улада зацікаўлена ў прасоўванні рэгіёну, так што чыноўнікі гатовы спрыяць. onliner.by пагаварыў з уладальнікамі турфірмы, хостэла, кавярні на колах і з кіраўніком гарвыканкама пра бязвіз і справы.
«У Гродне з’явілася разуменне, што турыст — гэта выдатна. І чым больш турыстаў, тым лепш для горада! «- кажуць у мясцовым гарвыканкаме. За няпоўныя тры гады горад наведалі каля 200 тыс. турыстаў з больш чым 70 краін. Па статыстыцы на 1 ліпеня, са студзеня 2019-га ў Гродне пабывалі 57 247 замежнікаў. Чыста па лічбах — вельмі крута. На 23 за 600 чалавек больш, чым за аналагічны перыяд 2018 года.
«Усё гучыць прыгожа: Гродна не змяшчае турыстаў»
На паркоўцы мясцовай сінагогі сустракаемся з Паўлам Шабейкиным. Ён прадстаўляе кампанію «СонНик-тур». Справа — вельмі маляўнічы абрыў, злева — не менш інстаграмная пажарная каланча. Павал кажа, што некалі з гэтай паркоўкай былі праблемы: не маглі размясціцца турыстычныя аўтобусы. Потым на ёй змянілі разметку, і праблема часткова вырашылася.
Чыноўнікі прызнаюць, што ў цэнтральнай частцы горада стаянкі перагружаныя, на асобных паркоўка аўтобусаў проста немагчымая.
— Гэтае пытанне знаходзіцца на пастаянным кантролі Гродзенскага гарвыканкама, а таксама ДАІ УУС Гродзенскага аблвыканкама, — запэўніваюць у гарадской управе. — У выхадныя і святочныя дні найбольш папулярная ў турыстаў паркоўка — каля сінагогі. Яна не можа змясціць усе турыстычныя аўтобусы, якія прыбываюць у Гродна. Аднак, карыстаючыся міжнародным вопытам, пры адсутнасці месцаў на стаянцы каля сінагогі можна рабіць там высадку турыстычных груп, а пасля адпраўляць аўтобусы на адстой на бліжэйшых стаянках па вуліцах Будзёнага, Каханоўскага і Горкага (каля ЦСК «Нёман»). Гэта адлегласць усяго ў 2−3 кіламетры (5−7 хвілін язды).
Бізнэсмэн адзначае, што на паркоўках раней стаялі аўтобусы з беларускімі нумарамі. Зараз у суботу і нядзелю іх запаланяюць палякі і літоўцы.
— Канкрэтна наша кампанія займаецца літоўцамі і латышамі. Турыстычным бізнесам я займаўся і да «безвиза». Трэба адзначыць, акрамя класічных турыстаў, ёсць арганізаваныя замежнікі, якія прыязджаюць па пакупкі цэлымі аўтобусамі. Раз, два разы на месяц такі аўтобус абавязкова з’яўляецца ў горадзе. Купляюць у асноўным беларускія тавары. Тур каштуе € 15−20.
Зноў звяртаемся да афіцыйнай статыстыкі: у першую чаргу ў Гродна прыязджаюць турысты з суседніх краін: Літвы, Польшчы і Латвіі. У 2019-м было 36 445 літоўцаў, 14 807 палякаў, 1789 латышоў. На чацвёртым месцы немцы — 363 чалавекі. Расейцаў і ўкраінцаў у разлік не бяруць, іх традыцыйна шмат.
— Паток замежнікаў у цэлым павялічыўся?
— Прама цяпер не магу так сказаць. Мы, напрыклад, бачым зніжэнне. Па статыстыцы, струмень, вядома, вырас. Самы пік быў у пачатку, калі прыязджалі па чатыры-пяць вялікіх аўтобусаў за дзень. Магчыма, кліенты пераразмеркаваліся па аператарах, магчыма, зараз лета і людзі адпачываюць.
Зараз ёсць попыт на старыя будынкi, у якіх бізнесмены маюць намер зрабіць невялікія гатэлі умяшчальнасцю да 50 чалавек.
— Ёсць пытанні да гатэляў. Групы ахвочых ёсць, магчымасці засяліць іх — не. Тупа няма куды. Вось у мяне ўмоўна ёсць група на 7 верасня. Нават дзве. Кагосьці распіхалі, а кагосьці не ведаем, куды ўсунуць. Адну вялікую гасцініцу выкупілі кітайцы, праводзяць рамонт, іншая на рэканструкцыі. Магчыма, калі адчыняцца гэтыя аб’екты, усе разам. Але ў той жа ступені магчыма, што да таго моманту ўвод іх у эксплуатацыю ўжо нікому не спатрэбіцца.
Хоць цяпер усё гучыць прыгожа: Гродна не змяшчае турыстаў.