Да кантактаў першага ўзроўню адносяцца тыя, у каго быў цесны кантакт з заражаным COVID-19. Гэта людзі, якія пражываюць у адной кватэры, аднакватэрным доме, пакоі (блоку) інтэрната, санаторна-курортнай і аздараўленчай арганізацыі, установе закрытага тыпу, нумары гасцініцы, паведамляе БЕЛТА са спасылкай на Нацыянальны прававы інтэрнэт-партал.
А таксама гэта вучні аднаго класа або групы, настаўнікі ва ўстановах адукацыі; супрацоўнікі, якія працуюць у адным памяшканні; пацыенты, якія знаходзяцца ў адной палаце ў арганізацыі аховы здароўя; медработнікі, якія аказвалі дапамогу пацыенту без камплекта біялагічнай абароны.
Да кантактаў першага ўзроўню таксама адносяцца пасажыры, якія знаходзіліся з пацыентам ў адным купэ (купэйны, спальны вагон або СВ) і адным адкрытым пасажырскім адсеку (плацкартны вагон) альбо якія займалі ў самалёце або іншым транспарце месца ў межах двух шэрагаў крэслаў ад месца, дзе сядзеў хворы на COVID-19.
Што тычыцца кантактаў другога ўзроўню, то гэта асобы, якія мелі магчымы кантакт з захварэлым COVID-19 па месцы пражывання, вучобы, працы, аказання меддапамогі і інш. Акрамя таго, гэта работнікі арганізацый аховы здароўя, якія аказвалі меддапамогу пацыенту з выкарыстаннем камплекта біялагічнай абароны.
Гэта прадугледжана пастановай Міністэрства аховы здароўя ад 10 красавіка 2020 года № 36. Пастанова ўступіць у сілу пасля яго афіцыйнага апублікавання.
