Віка Вароніч — цудоўная, жыццярадасная, эрудыяваная першаклашка з Гродна. У яе ёсць жыццё, бо бацькі адмовіліся рабіць рэкамендаваны аборт, адстаялі права на нараджэнне дзіцяці. І зараз яна — іх шчасце. І хай яна не ходзіць, яна ўпэўненая ў сабе маладая прыгожая дзяўчынка, якая яшчэ пакажа, на што здольная!
На дваццатым тыдні цяжарнасці ў яшчэ не народжанай малой выявілі загану развіцця — спіннамазгавую кілу. Гэта вельмі цяжкая прыроджаная паталогія, пры якой не адбываецца змыканне костачак хрыбетнага слупа і спінны мозг дзіцяці вывальваецца вонкі (менінгаміеларадыкулоцэле грудапояснічнага аддзела хрыбетніка).
— Дактары настойвалі на аборце, але мы напісалі адмову, — распавядае Вольга, мама Вікі. — Калі дачка нарадзілася, нам адразу сказалі: «Жыць яна не будзе. Дэфект хрыбетніка занадта вялікі «. Але мы не здаваліся.
На чацвёртыя суткі жыцця Віку прынялі ў Рэспубліканскім навукова-практычным цэнтры неўралогіі і нейрахірургіі. Складаная і рэдкая аперацыя, праведзеная кіраўніком цэнтра, загадчыкам дзіцячым нейрахірургічнага аддзялення, кандыдатам медыцынскіх навук Талабаевым Міхаілам Уладзіміравічам, выратавала дзяўчынцы жыццё.
Да сямі месяцах Віка пры падтрымцы лекараў справілася з гідрацэфаліяй, але два заганы яе здароўя не пад сілу выправіць нават сучаснай медыцыне: яе ногі часткова пазбаўлены адчувальнасці - яна не можа іх перастаўляць; і не можа самастойна спаражняць мачавік — толькі з дапамогай катетера.
— Калі ў тры гады Віка пайшла ў садок — спраўляцца дапамагаў катетер працяглага дзеяння. Ужо ў школу я прыходзіла сама кожны дзень, звычайна пасля 1−2 ўрока. Калі Віка прасілася ў туалет — мне тэлефанавала настаўніца і я бегла да дачкі.
Віке патрабуецца катэтарызацыя пяць разоў на дзень. Але дзякуючы сучасным прэпаратам, якія пашыраюць мачавік, вось ужо месяц падчас урокаў у школе Віка абыходзіцца без працэдуры.
— Мы шукалі ўсюды, на жаль, з такім пашкоджаннем спіннога мозгу як у Вікі - сучасная медыцына пакуль-што нямоглая. Мы не можам паставіць яе на ногі. Праблему з мачавыпусканнем таксама не вырашыць. Калі яна падрасце — яна навучыцца катетарызавать сябе самастойна. Так, цяжкасцяў шмат, але наша дзяўчынка жывая, яна з намі, і разам мы з усім справімся. Яна наша шчасце!
Віка — вучаніца першага класа 41 школы г. Гродна.
— Викуша разняволіцца яшчэ ў садку, успамінае мама Вольга. — Стала смелай, таварыскай. Завяла сябровак. Калі ішла першы раз у школу — трохі хвалявалася, але, калі ўбачыла шмат дзяцей і пазнаёмілася з нашым выдатным класным кіраўніком — усю трывогу як рукой зняло. Цяпер школа ў нас любімая!
41 школа абсталявана безбар’ерным асяроддзем, таму Віка можа без праблем туды заехаць, перамяшчацца па калідорах, заязджаць у любое памяшканне, а па паверхах — на ліфце. У інтэграваным класе, дзе займаецца Віка, дваццаць дзяцей. На вазку Віка там адзіная. Але гэта не замінае ёй заводзіць сяброў, добра вучыцца і нават хадзіць на плаванье.
— У яе трэніроўкі два разы на тыдзень, — распавядае маці. — Спачатку яна баялася, не хацела вылазіць з кола. Але за чатыры заняткі навучылася плаваць у нарукаўніках, плаваць на спіне, пераварочвацца. Ёй вельмі падабацца. І не толькі плаванне, любыя заняткі. Увесь час пытаецца, дзе б ёй яшчэ пахадзіць.
Віке вельмі падабацца ў школе. Сябруе з усімі: і з хлопчыкамі, і з дзяўчынкамі. Ветлая, таварыская, добрая, але ў крыўду сябе не дае.
— Быў неяк інцыдэнт …, — успамінае мама. — Віка прыйшла дадому і распавяла, што нейкая дзяўчынка яе пакрыўдзіла. Я думала да настаўніцы падысці, а Віка кажа: не трэба, мама. Я сама разбяруся «. На наступны дзень Віка сама паразмаўляла з дзяўчынкай, а дома сказала: «Усё. Гэтае пытанне мы закрылі «. Віка не камплексуе, не перажывае, яна ўпэўненая ў сабе і можа за сябе пастаяць.
Віка і яе сям’я жывуць у дачным доме загородом. Кожны дзень мама прывозіць іх у горад, вядзе малодшага сына Мішу ў сад, Віку ў 41 школу, старэйшага сына Лёшу — у 38. Пад вечар усё ж разам вяртаюцца дадому.
— Віка любіць прыроду, увесь час малюе яе на малюнках, — распавядае маці. — А ў нас там лес побач, летам басейн. Дзеці цэлы дзень на свежым паветры. Адзіная ўмова — каб дзверы была ўвесь час адкрытыя і можна было паклікаць маці, — распавядае Вольга.
Віка любіць дзіцячую касметыку, хоча быць прыгожай, выбірае сабе сукенкі. Але склад розуму ў яе — матэматычны. Любіць лічыць, збіраць складаныя паззлы, будаваць з канструктара замкі.
Віка вельмі таварыская, першая да ўсіх падыходзіць, з усімі пазнаёміцца. У калектыве ўліваецца маментальна. Нічога не баіцца.
— Без комплексаў, — кажа маці. — раскаваныя, упэўненая ў сабе. Яна малайчына. А яшчэ яна вельмі спачувальная і пяшчотная, з усімі дзяліцца сваім цяплом, усіх абдымае, шкадуе. Яна мая аддушына, — прызнаецца мама.
Два гады таму Віка здабыла вельмі важнага і значнага для сябе чалавека, фактычна яшчэ аднаго члена сям'і - валанцёрку Юлю. Цэлы год студэнтка медыцынскага універсітэта кожны выходныя прыязджала да Вікі. Разам яны праводзілі цэлы дзень: ляпілі, гулялі, разукрашивали, размаўлялі … За столькі часу яны сталі роднымі. І хай Юля паехала ў Брэст па размеркаванні, яны ўсё роўна сазваніваюцца і бачацца, калі Віка прыязджае пагасціць да бабулі.
— Я вельмі па ёй сумую, — прызнаецца дзяўчынка.
На пытанне пра сваю мару Віка ўжо сумелася і не змагла сказаць ні слова. Але адказ чытаўся ў яе ў вачах.
— Яна ўсё разумее. Але ніколі не сядзіць і не скардзіцца, чаму іншыя ходзяць, а яна — не, — пачала расказваць мама. — Проста сядзе часам побач і спытае: «Мама, ну калі я ўжо буду хадзіць? Я веру, што буду хадзіць! «
Віцы неабходна ставіць стэрыльны катетер мінімум 5 раз у дзень, каб пазбегнуць застояў і інфекцый. 5 разоў - 5 катэтараў у дзень. Дзяржава выдзяляе для такіх дзяцей толькі 1 катэтар у суткі бясплатна. Усяго ў месяц Віцы неабходна каля 150 катэтараў, у год — 1800 (кошт закупкі катэтараў на год складае прыкладна 900 рублёў).
Вазок, на якім Віка ездзіць цяпер, — гэта падарунак адной з сем’яў, чыё дзіця з яе ўжо вырасла.
— Вазок ужо малы і зношаны, ножкі на ім не замацаваныя. Колы чапляюць ножкі, раняць пальчыкі, — распавядае маці. — Корпус Вікі ў ім таксама не фіксуецца, а ў яе скаліёз, і важна, каб спінка фіксавалася і была роўнай.
Цэнтр дапамогі «Вера» (www.c-vera.by) звяртаецца да ўсіх неабыякавых людзей з просьбай дапамагчы сям'і Вароніч ў набыцці для Вікторыі катэтараў і спецыялізаванай дзіцячай інваліднай каляскі актыўнага тыпу Sagitta Kids.
Кошт закупкі катэтараў на 1 год складае прыкладна 900 рублёў. Тэрмін прыдатнасці катэтараў складае пяць гадоў, у сувязі з чым сям’я просіць дапамагчы ў набыцці катэтараў на 5 гадоў агульным коштам 4500 беларускіх рублёў.
Кошт вазка складае 147.756 рас. рублёў (па курсе НБ РБ 4773 бел. рублёў).
Агульная сума збору складае 9273 бел. рублёў.
Вы можаце дапамагчы дзяўчынцы, унёсшы мэтавае ахвяраванне на любы з дабрачынных рэквізітаў з указаннем прызначэння плацяжу — Вароніч Вікторыі:
Філіял № 400-Гродзенскае абласное ўпраўленне ААТ «АСБ Беларусбанк», г. Гродна, вул. Новакастрычніцкая 5. УНП 591 029 371. БІК (SWIFT): AKBBBY21400. Дабрачынны рахунак: BY83 AKBB 3135 0000 0038 9400 0000. Цэнтр дапамогі Вера.
Для правядзення плацяжу неабходна выбраць паслядоўна пункты:
+ Сістэма «Разлік» (АРІП)
+ Дабрачыннасць, грамадскія аб’яднанні
+ Дапамога дзецям, дарослым
— ЦЭНТР ДАПАМОГІ ВЕРА
— Ахвяраванні.
Размяшчэнне паслугі ў дрэве паслуг сістэмы «Разлік» (АРІП) у некаторых пунктах аплаты можа адрознівацца ад апісанага вышэй. У сувязі з гэтым, у выпадку ўзнікнення праблем з пошукам паслугі, прапануем выканаць пошук па УНП: 591 029 371.
Калі вы з’яўляецеся абанентам мабільнага аператара life 🙂 ці МТС, то вы можаце зрабіць ахвяраванне, даслаўшы на нумар 553 SMS-паведамленне віду:
1222 <Прозвішча дзіцяці> <Сума>
1222 ПРАБЕЛ Вароніч ПРАБЕЛ сума
Прыклад SMS-паведамлення: 1222 Вароніч 1 *
* У гэтым выпадку з вашага рахунку будзе спісаны толькі паказаныя сума. Прабел паміж параметрамі абавязковы! З рахунку здымаецца сума ахвяраванні і камісія; для абанентаў МТС камісія Сістэмы iPay складае 3%, для абанентаў life 🙂 — 4,5%. Для ажыццяўлення аперацый у Сістэме iPay даступная не ўся сума балансу асабовага рахунку: пасля спісання выніковай сумы аперацыі на вашым рахунку павінна застацца не менш за 10 капеек для абанентаў МТС і не менш за 50 капеек для абанентаў life :). Для абанентаў Velcom дадзеная паслуга недаступная.
У Навагрудку завяршаецца пяты этап рэканструкцыі замка. Тут з'явіліся фартыфікацыйныя сцены з высокай металічнай брамай…
Курсанта Акадэміі МУС, 21-гадовага Іллю Нарышкіна, асудзілі на 15 гадоў пазбаўлення волі ў калоніі ўзмоцненага…
У Гродне на продаж выставілі старую воданапорную вежу ў мікрараёне Фолюш. Паводле ўмоў аўкцыёна, там…
Анестэзіёлаг-рэаніматолаг з 3-й мінскай дзіцячай бальніцы публікавала ў Х (Twitter) пасты пра сваю нянавісць да…
Пасля негалоснай забароны на правядзенне свята ў Беларусі буйныя вечарынкі напярэдадні Дня ўсіх святых амаль…
Былога дырэктара шклозавода "Нёман" і дзяржаўнага функцыянера Ігара Бацяна прыгаварылі да 12 гадоў калоніі па…