11−13 студзеня ў сталічных кінатэатрах пакажуць знакамітую камедыю «Адзін дома» ў беларускай агучцы. Гэты фільм завершыць «Калядны кінамарафон» ад кампаніі «Кінаконг». Чаму паказы абыходзяць Гродна, і ці зменіцца сітуацыя, расказаў Hrodna.life кіраўнік кампаніі Андрэй Кім.
Кінажыццё ў Гродне на досыць добрым узроўні: акрамя прэм’ер папулярных фільмаў можна схадзіць і на паказы кінаклуба «Ракурс», і на фестывальнае кіно. Бракуе толькі фільмаў на беларускай мове. У 2017−2018 годзе некалькі такіх паказаў адбылося, але «Калядны кінамарафон» ад сталічнага праекта «Беларускія ўікэнды» Гродна абышоў. Як і большасць іншых перакладзеных фільмаў і анімацыі. У Мінску гэты праект квітнее не першы год, яго рэалізавала кампанія перакладаў і агучкі фільмаў на беларускую «Кінаконг» пры падтрымцы Velcom.
Ці будуць паказы ў Гродне?
«На некаторыя фільмы вельмі дарагая ліцэнзія, і паказы ў рэгіёнах не акупаюцца», — тлумачыць Андрэй Кім. Калі гаворка ідзе пра сусветную класіку кіно, то «Кінаконг» набывае ліцэнзію на адзін паказ, то бок за кожны паказ у кінатэатры трэба плаціць асобна. У Мінску на прагляд прыходзіць блізу 500 чалавек, у рэгіёнах, канешне, менш.
«Калі знойдзецца спонсар, які дапаможа — пакажам». Запас перакладзеных на нашу мову і якасна агучаных фільмаў ужо немалы. Андрэй кажа, што напрацягу ўсяго часу існавання праекта якасць агучкі расце і ўзровень, якога яны дасягнулі цяпер, непараўнальны з пачаткам.«Магчыма, у 2019 годзе фінансавая сітуацыя зменіцца, і мы ўключым у паказы хаця бы Гродна, бо там заўсёды добра ходзяць», — абяцае Андрэй. «Пакуль у рэгіёнах робім 1−2 паказы на год». Абласны кінавідэапракат да гэтай ініцыятывы таксама заўжды ставіўся прыхільна.
Яшчэ адна складанасць з паказамі ў рэгіёнах — адсутнасць пастаяннага каардынатара на месцах, які б мог дамаўляцца з кіназаламі і весці рэкламную кампанію для кожнага паказу. Над рашэннем гэтай праблемы ў Гродне «Кінаконг» ужо працуе.