У рэдакцыю АвтоГродно звярнуўся Юрый, якому ўборка снегу на дарогах ледзь не каштавала пераздачы сесіі. Справа ў тым, што маладога чалавека абліло хваляй бруднага снегу з-пад аднаго з МАЗаў, якія здзяйснялі праход па вуліцы Курчатава. Усё адбылося днём у мінулую суботу.
— Я ехаў на экзамен. Выйшаў на прыпынку «Завод аўтаагрэгатаў» і рушыў у бок універсітэта. Насустрач мне — караван МАЗаў ў суправаджэнні «Крайслера». Вока цешыцца! Гляджу: падталы бруд неяк высока падымаецца. Адвалы зроблены так, што снег адлятае досыць далёка. Я адышоў ад дарогі яшчэ далей. Думаю, яшчэ туфлі абляпае. Трэба сказаць, што тратуар у гэтым месцы знаходзіцца і так у метрах двух ад праезнай часткі.
Юрый распавёў, што ўздоўж дарогі былі прыпаркаваны аўтамабілі, таму калона МАЗаў іх аб’язджала і знаходзілася далёка. Яна працягвала рухацца па кірунку да хлопца. Шэраг прыпаркаваных аўто скончыўся і калона зрушылася да краю дарогі, як раз да Юрыя.
— Раптам хваляй бруду мяне абліло з ног да галавы. Мала таго, сіла ўдару была такой, што я не ўстаяў на нагах, і ўпаў прама ў гурбу. Я сярэдняга целаскладу, 1,82 ростам, а ўявіце, была б мініяцюрная дзяўчына ці дзіця? — задае рытарычнае пытанне малады чалавек. — Я спрабаваў услед махаць рукамі, але безвынікова.
Малады чалавек знерваваўся і вырашыў патэлефанаваць у 102, а сам тым часам рухаўся ў бок універсітэцкага корпуса. Пакуль дазвоньваўся, падышоў да аднагрупнікам, яны зрабілі фота.
— Гляджу, калона разгарнулася і рухаецца назад. Я да іх! — кажа Юры. — Спыніў гэта караван — і рушыў адразу суправаджваючага аўтамабіля «Дэльты». Зразумела, што засмучаны быў і злаваўся вельмі. Супрацоўнікі «Дэльты» паспачувалі, але сказалі, што «Мы там ужо нічога не бачым!». Мы яшчэ спрабавалі нешта праясніць, але так як быў заблакаваны ўвесь кірунак, ззаду ўжо стаў збірацца корак, а кіроўцы — сігналіць. Таму я пайшоў далей.
Малады чалавек адправіўся ў будынак універсітэта і тым часам датэлефанаваўся ў 102. Дзяўчына-аператар удакладніла, ці могуць яму патэлефанаваць па гэтым нумары тэлефона. Юрый адказаў, так, але цяпер у яго будзе экзамен, таму на працягу нейкага часу ён будзе недаступны.
— Якое было маё здзіўленне, калі на сярэдзіне экзамену ў кабінет заходзіць вахцёр ў суправаджэнні супрацоўнікаў ДАІ. Аказваецца, у мяне было прапушчана каля 15 званкоў ад іх, — працягвае сваю гісторыю суразмоўца. — Я выйшаў у калідор. А яны перш за ўсё спыталі нумар аўтамабіля, які мяне абліў брудам. І тут я зусім раззлаваўся: «Вы мне прапануеце праводзіць вышуковыя мерапрыемствы?»
Юрый дамовіўся сустрэцца з супрацоўнікамі ДАІ пасля іспыту. Хлопец напісаў тлумачальную запіску. На гэтым справа пакуль скончылася. Што б ні было па выніку, хлопец не маркоціцца: «Спадзяюся, кіроўцы снегаўборачнай тэхнікі будуць больш уважліва да пешаходаў».
