Кітаянкі правучыліся ў ГрДУ год, вывучылі рускую мову і правялі даследаванні пра сувязь беларускай і кітайскай эканомікі. Яны стануць перакладчыцамі для бізнесменаў пры ўрадзе правінцыі Ганьсу, піша Вячэрні Гродна.

Гасцям з Паднябеснай па 27, 28 гадоў. У Гродне яны прыехалі па заяўцы ўрада правінцыі Ганьсу. Пасля вяртання дадому будуць перакладчыца ў канцылярыі знешніх сувязей правінцыі і стануць кансультаваць кітайскіх бізнесменаў перад наведваннем Беларусі, а іх эканамічныя навыкі дапамогуць прапрацоўваць бізнес-прапановы для беларускіх партнёраў.

Чжан Нань, Ван Доу і Ху Жучжао навучаліся на факультэце эканомікі ўпраўлення па спецыяльнасці «сусветная эканоміка». Перад дзяўчатамі стаяла задача вывучыць аспекты беларуска-кітайскага стратэгічнага супрацоўніцтва. Нягледзячы на ​​моўныя складанасці на першым этапе навучання, студэнткі ў сваіх працах паставілі цікавыя пытанні міждзяржаўнага бізнес-дыялогу.

У 1930-х гадах пад Віцебскам квітнеў кітайскі калгас

Так, Чжан Нань здзівілася, што не існуе ні адной кнігі пра этыкет беларускіх бізнесменаў, хоць пра этыкет кітайскіх калегаў напісана нямала. Пад кіраўніцтвам вядомага ў Гродне дацэнта Лі Чон Ку дзяўчына вызначыла, што беларускі бізнэс-этыкет адрозніваецца ад расійскага. Кітайскім бізнесменам трэба яго ўлічваць не менш, чым беларусам асаблівасці вядзення бізнесу, рэзюмавала Чжан Нань. Напрыклад, кітайскаму бізнесмену лепш за ўсё падаваць чырвоны падарунак, у той час як нашаму прадпрымальніку правільна дарыць сіні.

Эвалюцыю гандлёва-эканамічных сувязяў Кітая і Беларусі прааналізавала Ван Доу. Высветлілася, што яны больш даўнія, чым здавалася: у 1930-х гадах пад Віцебскам на фоне калектывізацыі паспяхова працаваў і нават квітнеў кітайскі калгас «Кантонская камуна».

Прапановы ў галіне лагістыкі

Перспектывы ўключэння нашага рэгіёну ў Новы шаўковы шлях вывучала Ху Жучжао. Кітаянка высветліла, што ў Гродна не спяшаюцца выкарыстоўваць тыя магчымасці, якія дае гэтая транспартная сістэма.

— Калі ў мінулым годзе праз Беларусь прайшло каля 2700 кантэйнерных цягнікоў Кітай — Еўропа — Кітай, то праз два гады іх будзе каля пяці тысяч у год. У кожным — да 100 вагонаў, а назад частка з іх ідзе паражняком. У той жа час у Гродзенскай вобласці ёсць прадукцыя, цікавая кітайскім спажыўцам. Але яе трэба сертыфікаваць, спакаваць, па-кітайску маркіраваць і загрузіць у пустыя кантэйнеры ў мультымадальны транспартна-лагістычных цэнтрах. А іх пакуль яшчэ няма, — распавядае навуковы кіраўнік кітаянкі дацэнт кафедры міжнароднага бізнесу і маркетынгу Уладзімір Ляўшук.

Ху Жучжао выказала прапановы ў галіне лагістыкі. Дзяўчына звярнула ўвагу на загружанасць мастоў праз Нёман. Будаўніцтва новага аўта-і чыгуначнага моста прыцягнула б кітайскіх інвестараў, і збудаванне хутка б акупілася. Але ў Гродне пра такі праект нават не кажуць, рэзюмуе Уладзімір Лявшук.

— Атрыманае імі ў Купалаўскім універсітэце веданне беларускіх эканамічных рэалій нам «адгукнецца», у добрым сэнсе — у выглядзе пісьменна падрыхтаваных бізнес-візітаў, глыбока прапрацаваных інвестыцыйных праектаў і, магчыма, новага пакалення кітайскіх магістрантаў, — дадаў Уладзімір Ляўшук.