Прадпрымальнік Антон Янкоўскі, які разам з жонкай Настай займаецца адраджэннем гродзенскіх ігральных карт Лапіных, вырашыў параўнаць пробную прадукцыю з арыгіналам, які знаходзіцца ў музеі. Параўнанне паказала, што адноўленыя карты практычна ідэнтычныя старым — засталося толькі падкарэктаваць некаторыя моманты.
Новыя ігральныя карты практычна ствараліся з нуля, кожны асобнік старанна вымалёўваўся згодна з арыгіналам. Пасля дапрацоўкі тэставую калоду карт адправяць у друкарню. Пасля гэтага пачнецца масавы друк.
«Нядаўна нам даслалі чарговую пробную калоду карт, разам з ёй мы адправіліся ў гродзенскі музей, каб параўнаць з арыгіналам і паглядзець наколькі супадае колер і малюнкі. Па арыгіналу было прыкметна, што час сваё бярэ — карты пажоўклыя, а ў нас яркія і белыя. Засталося выправіць невялікія недахопы і можна запускаць у друк. Наш праект яшчэ можна падтрымаць на Талацэ».
«Беларускія» ці «гродзенскія»?
Некалькі дзён раней у сацыяльных сетках прайшла дыскусія пра тое, што ж трэба пісаць на каробцы з картамі: «беларускія» ці «гродзенскія». Меркаванні людзей падзяліліся.
«Над гэтым пытаннем мы цяпер працуем. Так, карты былі гродзенскія, бо выпускаліся ў польскім Гродне. Але з іншага боку, карты выпускаліся на тэрыторыі сучаснай Беларусі і ў мінулым на тэрыторыі Вялікага Княства Літоўскага. І ўсё гэта цяпер адносіцца да гісторыі Беларусі, і паколькі гэта ўнікальнасць, якой няма нідзе, мы хочам зрабіць акцэнт у назве менавіта на „беларускія“. Але мы гатовыя выслухаць меркаванне ўсіх».
Падтрымка як матэрыяльная, так і інфармацыйная
Калі ў інтэрнэце з’явілася інфармацыя аб адраджэнні старых ігральных карт Лапіных, да Антона пачалі звяртацца людзі, якія маюць інфармацыю па старой фабрыцы і па яе арыгінальнай прадукцыi.
«Археолаг Сяргей Піваварчык распавёў, што ў час раскопак на месцы былой фабрыкі Лапіных ён знайшоў некалькі арыгінальных карт. Самае цікавае, што сярод карт было поле для гульні, а таксама магчымая ўпакоўка для набору карт або плакат для крамаў. Арыгінальную прадукцыю гісторык нам перадаў і мы яе прадставім на прэзентацыі. Прыемна, што людзі не толькі матэрыяльна нас падтрымліваюць, але і інфармацыйна. Карыстаючыся выпадкам, мы звяртаемся да гараджан, у якiх можа ў хаце заляжалiся старыя карты. Паказвайце і прыносьце іх нам, пакуль ёсць час i магчымасць».
