Здароўе і спорт

«Я здаровы мужык і не магу абараніць слабых». Волат з Гродна пра тое, што спартсмены думаюць пра пратэсты і гвалт

Аляксандр Кодзіс — адзін з гродзенскіх спартсменаў, якія падпісалі ліст дзеячаў спорту супраць гвалту. Свой подпіс ён не адклікае, нягледзячы на запалохванні спартсменаў з боку ўладаў. Асілак з Гродна цяпер не ходзіць на пратэсты, але працягвае выказваць сваё меркаванне.

Аляксандр — чэмпіён і рэкардсмен свету і Еўропы па паўэрліфтынгу. Гэта ён у 2018 годзе цягнуў 12-тонны тралейбус на Дзень горада, а ў 2019 годзе падняўся па «Лесвіцы кахання» з 200-кілаграмовай штангай. Да выбараў прэзідэнта ў жніўні Аляксандр не цікавіўся палітыкай. Але калі пачаліся жорсткія затрыманні, ён не змог маўчаць. Спартсмен удзельнічаў у мірных пратэстах у жніўні, каб падтрымаць гараджан.

Пасля выбараў больш за тысячу беларускіх спартсменаў падпісаліся пад адкрытым лістом з патрабаваннямі да ўлады. Яны выступілі супраць гвалту і фальшаваньня выбараў. Свой подпіс паставіў і Аляксандр Кодзіс.

Чытайце таксама: Александр Кодис, который тянул троллейбус на Дне города, привез четыре медали с чемпионата мира по паурлифтингу

«Жудасная сітуацыя сёння ў Беларусі. Больш за ўсё хвалюе тое, што я здаровы мужык і не магу абараніць слабых. Мяне папярэдзілі адпаведныя людзі, каб не хадзіў на пратэсты і не ўмешваўся, а то і мной зоймуцца. Але як тут не абурацца, калі па ўсёй краіне затрымліваюць па-зверску. Я быў уражаны нахабным паводзінамі і жорсткімі затрыманнямі».

Аляксандр штурхае 12-тонны тралейбус у 2018 годзе на Дзень. Гродна. Фота: Руслан Кулевіч

Аляксандр кажа, што многія спартсмены ў Гродна абураюцца на трэніроўках тым, як сілавікі затрымліваюць мірных людзей. Але не ўсе гатовыя публічна пра гэта казаць або хадзіць на пратэсты.

«Я асабліва не маўчаў і не маўчу, але ёсць тыя, хто баіцца. Гэта іх права. Ведаю, што ў Гродні хапае і паспяховых спартсменаў, якія падтрымліваюць Лукашэнку. Вельмі хацелася б з імі пагутарыць на тэму гвалту. Але яны імкнуцца трымацца ад мяне далей, паколькі ведаюць маю пазіцыю. Я падпісаў адкрыты ліст, таму што я быў заўсёды супраць гвалту і несправядлівасці».

Аляксандр кажа, што сёння ў Гродне і звычайным грамадзянам, і спартсменам, для адзінства не хапае лідара. Ён кажа, калі людзі будуць адказваць адзін за аднаго, тады не будзе такіх масавых затрыманняў.

«Калі выходзіць, то ўсім, а не гнуць пальцы толькі ў залі паміж сабой. Мабыць, схадзіць на пратэст у кагосьці духу не хапае. Я бачу, што настрой у людзей не мяняецца. Думаю, далей будзе больш грубых затрыманняў, улады зробяць усё, каб запалохаць народ. У нас, на жаль, няма зброі, каб з імі змагацца, але нас больш і хай яны пра гэта не забываюць».

Апошнія запісы

У беларускіх студэнтаў у Польшчы з’явіліся праблемы з візамі: МЗС адмаўляе, тэрмін скарачаецца

Беларускім студэнтам пачалі адмаўляць у візе для вучобы за мяжой. Тэрміны, на якія віза выдаецца,…

30 красавіка 2024

«Ходзяць чуткі, што яе завербавалі». Што гродзенцы напісалі ў 600 зваротах у КДБ

Каля 600 зваротаў, адпраўленых гродзенцамі або звязаных з Гродна, ёсць у базе зваротаў у КДБ.…

30 красавіка 2024

Бойка артыстаў на сцэне, добраўпарадкаванне Швейцарскай даліны, святкаванне Дня канстытуцыі - што адбывалася ў Гродне 100 гадоў таму

Гістарычны канал Hrodna 11:27 працягвае пераказваць, што пра жыццё ў Гродне пісала мясцовая газета "Echo…

28 красавіка 2024

Былое чыгуначнае дэпо і яшчэ тры бізнес-цэнтры пад ключ, якія можна купіць у Гродне

У Гродне можна купіць некалькі бізнес-цэнтраў, запоўненых арандатарамі. Сярод іх - былое чыгуначнае дэпо пачатку…

25 красавіка 2024

Свяцкі скарб, зніклы шпіц і іншыя гісторыі з Гродна 100 гадоў таму: пра што пісала мясцовая прэса ў 1924

Як выглядала жыццё ў Гродне стагоддзе таму? Даведацца пра падзеі і клопаты штодзённасці можна са…

21 красавіка 2024

Скрадзеныя куры, рыбакі-тапельцы, вяртанне каштоўнасцяў з Расіі: якім быў Гродна 100 гадоў таму — у матэрыялах мясцовай прэсы

Як выглядала жыццё ў Гродне стагоддзе таму? Пра што пісалі тагачасныя журналісты і што чыталі…

13 красавіка 2024